Page 21 - วรรณกรรม_50_ที่ต้องได้อ่านก่อนโต
P. 21
โมโม่ คุณพอจะมีเวลาอยู่บ้างไหม ?
เมื่อได้ยินคำ ถามนี้ คุณจะ
ตอบว่าอะไร
คนเรามักอ้างว่า
ไม่มีเวลามากขึ้นทุกที ทั้งๆ ที่
ในหนึ่งวัน เราทุกคนมีเวลา ภาพจาก desmotivaciones.es
ยี่สิบสี่ชั่วโมงเท่ากัน อยู่ที่ว่า
ดูเหมือนจะไม่มีใครสังเกตว่า ที่เขา เราจัดสรรมันอย่างไร เราต่าง
ลดการใช้เวลานั้น อันที่จริงแล้ว เขาได้ ต้องทำ งานแข่งกับเวลาเพื่อ วรรณกรรมเยาวชนภาษา
ลดการใช้สิ่งอื่นไปพร้อมกันด้วย ไม่มีใคร ให้งานสำ เร็จ แล้วระหว่างนั้น เยอรมันของ มิชาเอ็ล เอ็นเด้ เรื่องนี้
เล่า คุณทำ งานอย่างมีความ
เขียนไว้ตั้งแต่ ค.ศ. 1973 โดยมีแนวคิด
ยอมรับว่าชีวิตของเขากลับน่าสงสารมาก สุขหรือไม่ แล้วคุณอยู่ร่วมกับ เกี่ยวกับเวลา และการใช้เวลาของมนุษย์ มิชาเอ็ล เอ็นเด้
(Michael Ende)
ขึ้นเรื่อยๆ ซ้ำาซากขึ้น และเย็นยะเยือกขึ้น ครอบครัวของคุณเช่นไร ต่าง ในสังคมสมัยใหม่ซึ่งเหมาะสมอย่างยิ่ง เกิดเมื่อวันที่ 12 พฤศจิกายน
คนต่างอยู่ หรือเปี่ยมไปด้วย
กับยุคสมัยแห่งความเร่งรีบนี้ หัวใจหลัก
มีแต่พวกเด็กๆ เท่านั้นที่รู้สึกได้ ความใส่ใจเอื้ออาทร ทุกเช้า ของโมโม่ คือการตั้งคำาถามระหว่าง ค.ศ. 1929 เป็นนักเขียนชาว
ชัดเจน เพราะไม่มีใครมีเวลาเผื่อแผ่ให้ คุณกินอาหารอย่างเร่งรีบเพื่อ ความเชื่อที่ว่า “เวลาเป็นเงินเป็นทอง” เยอรมันที่มีผลงานวรรณกรรม
เยาวชนเป็นที่รู้จักทั้งในวง
แก่พวกเขาอีกต่อไปแต่เวลาคือชีวิต และ ให้ไปทำ งานทันเวลา หรือ กับความเชื่อที่ว่า “เวลาคือชีวิต” โดย วรรณกรรมไทยและนานาชาติ
เคี้ยวช้าๆ เพื่อให้ระบบย่อย
เอ็นเด้กล่าวว่า
ชีวิตสถิตอยู่ในหัวใจ ยิ่งมนุษย์ประหยัด “โมโม่” เด็กผู้หญิงตัว อาหารเป็นไปอย่างมีคุณภาพ หลายเรื่อง เช่น จิม กระดุม กับ
มันมากเท่าไร กลับยิ่งทำาให้มีน้อยลง เล็กๆ ซึ่งอาศัยอยู่ลำาพังในโรง เช่นเดียวกับผู้คนที่เมืองแห่ง “สำ�หรับผมแล้ว โมโม่คือ ลูคัส คนขับหัวรถจักร (Jim
เท่านั้น ละครโบราณแถบชานเมือง ชาว หนึ่งที่ซึ่งโมโม่อาศัยอยู่ พวก ตัวแทนของรูปแบบก�รดำ�เนินชีวิต Knopf and Lukas the Engine
เขาเคยมีเวลาเหลือเฟือในการ
Drive), จิมกระดุม กับสิบสาม
เป็นภ�พของมนุษย์จำ�พวกหนึ่ง เป็น
เมืองต่างแวะเวียนมาหาเธอเพื่อ
เล่าเรื่องของตนเองให้โมโม่ฟัง ไปหาโมโม่ เพื่อเล่าเรื่องราว ตัวเอกที่ไม่มีคุณสมบัติของตัวเอง... ป่าเถื่อน (Jim Knopf und die
และสบายใจทุกครั้ง ต่อมา หลัง ให้เธอรับฟังอย่างใส่ใจ และ เป็นมนุษย์ที่ใสสะอ�ด (เหมือนเด็ก) Wilde13), จินตนาการไม่รู้จบ
การปรากฏตัวของผู้ชายสีเทา สามารถคลี่คลายปัญหาได้ และกล�ยเป็นตัวเอกด้วยก�รดำ�รง (The Neverending Story),
หรือโจรขโมยเวลา หลายอย่าง อย่างน่าอัศจรรย์ แต่แล้วเมื่อ อยู่ของตัวเอง...ผมคิดว่� ถ้�โลกนี้ โรงเรียนคาถาวิเศษ, ดินแดน
ในเมืองเริ่มเปลี่ยนไป ผู้คนไม่มี ผู้ชายสีเทาทำ ให้พวกเขาเห็น ไม่มีวีรบุรุษหรือรูปแบบของมนุษย์ใน หลับสบาย ฯลฯ นอกจากการ
เวลามาหาโมโม่อีก เมืองทั้งเมือง ความสำ คัญของการประหยัด อุดมคติ มนุษย์ก็คงไม่มีตำ�น�น และ เป็นนักเขียนแล้ว เอ็นเด้ยังเป็น
กลายเป็นเมืองแห่งความรีบเร่ง เวลาก็ทำ ให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป ถ้�ไม่มีตำ�น�น วัฒนธรรมของมนุษย์ก็ นักแสดง นักเขียนบทละคร
เคร่งเครียด แข่งขัน โดยไม่มีใคร ไม่อ�จดำ�รงอยู่ได้” ผู้จัดการโรงละคร ในเมือง
สังเกตเลยว่ายิ่งประหยัดเวลา มิวนิค และนักวิจารณ์ภาพยนตร์
มากเท่าไร เวลาในชีวิตยิ่งลดน้อย โมโม่ได้รับรางวัลวรรณกรรม ของบริษัท Bavarian Broad-
ลงเท่านั้น มีเพียงโมโม่ที่ไม่ตก เยาวชนยอดเยี่ยมแห่งเยอรมัน แปลเป็น casting เขาเสียชีวิตเมื่อวันที่ 28
อยู่ภายใต้อำานาจของผู้ชายสีเทา ภาษาต่างๆ ถึง 35 ภาษาทั่วโลก ฉบับ สิงหาคม ค.ศ. 1995 ขณะมีอายุ
และต้องหาทางออกของปัญหานี้ ภาษาไทย แปลโดย ชินนรงค์ เนียวกุล 65 ปี หลังจากป่วยด้วย
ให้เจอ จัดพิมพ์โดยสำานักพิมพ์แพรวเยาวชน โรคมะเร็งมาเป็นเวลานาน
20 21
