Page 68 - ภาษาไทย ม.ต้น
P. 68

68 | ห น า



                  เมื่อธรรมชาติของหลายๆ คนก็มิไดหลอมาตั้งแตเดิม  จะตองพึ่งพาเครื่องสําอาง หรือการศัลยกรรม
                  หรือไรแลวจึงจะสวยหลอแบบธรรมชาติไดหรือไม ถาได จะทําอยางไร





                           1.3  นําดวยการเลาเรื่องที่จะเขียน
                           งานมหกรรมหนังสือนานาชาติจัดขึ้นเปนประจําในวันพุธแรกของเดือนตุลาคมของทุกป

                  ที่เมืองแฟรงเฟรต ประเทศเยอรมณี  สําหรับป พ.ศ.2545 นับเปนครั้งที่ 53

                           1.4  นําดวยการยกคําพูด  ขอความ สุภาษิตที่นาสนใจ
                                ในอดีตเมื่อกลาวถึงครูหรือคนหาคุณคาของครู  หลายคนมักนึกถึงความเปรียบ

                  ทั้งหลายที่มักไดยินจนชินหู  ไมวาจะเปนความเปรียบที่วา  “ครูคือเรือจาง”  “ครูคือปูชนียบุคคล” หรือ

                  “ครูคือผูใหแสงสวางทางปญญา” ฯลฯ ความเปรียบเหลานี้แสดงใหเห็นถึงคุณคา ความเสียสละและ
                  การเปนนักพัฒนาของครู  ในขณะที่ปจจุบันทัศนคติในการมองครูเปลี่ยนไป หลายคนมองวาครูเปน

                  แคผูที่มีอาชีพรับจางสอนหนังสือเทานั้น   เพราะครูสมัยนี้ไมไดอบรมความประพฤติใหแกผูเรียน

                  ควบคูไปกับการใหความรู  ไมไดเปนตัวอยางที่ดีจะเรียกวา “แมพิมพของชาติ”  อาชีพครูเปนอาชีพ

                  ตกต่ํา และดูตอยต่ําในสายตาของคนทั่วไปทั้งๆ ที่อาชีพนั้นเปนอาชีพที่ตองทําหนาที่ในการพัฒนาคน
                  ที่จะไปเปนกําลังสําคัญของการพัฒนาประเทศชาติตอไป จึงถึงเวลาแลวที่จะตองมีการทบทวนหนาที่

                  คุณธรรมและอุดมการณของความเปนครูกันเสียที

                           1.5  นําดวยบทรอยกรอง

                                  “ความรักเปนเหมือนโรคา       บันดาลตาใหมืดมน
                         ไมยินและไมยล                        อุปสรรคะใดใด

                                  ความรักเหมือนโคถึก           กําลังคึกผิขังไว

                         ก็จะโลดจากคอกไป                       บยอมอยู ณ ที่ขัง
                                  ถาปลอยไว                  ก็ดึงไปดวยคําสั่ง

                         ยิ่งหามก็ยิ่งคลั่ง                   บหวนคิดถึงเจ็บกาย”

                  จากบทละครเรื่อง “มัทนพาธา” ของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกลาเจาอยูหัว



                  อธิบายความหมายของบทรอยกรอง

                         ความรักเปนอารมณธรรมชาติอยางหนึ่งของมนุษย  มีทั้งประโยชนและเปนโทษในเวลา

                  เดียวกันความรักที่อยูบนพื้นฐานของความบริสุทธิ์  จริงใจและความมีเหตุผล  ยอมนําพาเปนเจาของ

                  ความรักไปในทางที่ถูกที่ควร  แตถาความรักนั้นเปนเพียงอารมณอันเกิดจากความหลงใหลในรูปกาย
   63   64   65   66   67   68   69   70   71   72   73