Page 69 - ภาษาไทย ม.ต้น
P. 69

ห น า  | 69



                  ภายนอก ความชื่นชมตามกระแสและความหลงผิด ความรักก็จะกอใหเกิดโทษ จึงเปนผูเปรียบเปรยวา
                  "ความรักทําใหคนตาบอด"  ดวยพระราชนิพนธของพระบาทของสมเด็จพระมงกุฏเกลาเจาอยูหัวใน

                  เรื่องมัทนพาธา ซึ่งไดแสดงใหเห็นภาพของความลุมหลง อันเกิดจากความรักและทุกขสาหัสอันเกิดจาก
                  ความรักไดเปนอยางดี สมกับชื่อเรื่อง มัทนพาธา ที่แปลวา ความบาดเจ็บแหงความรัก





                         1.6 นําดวยการอธิบายความเปนมาของเรื่อง

                             เมื่อสัปดาหที่แลวขาพเจาไดไปรวมงานพระราชทานเพลิงศพของผูใหญทานหนึ่ง ทาน

                  เปนอดีตรองผูวาราชการจังหวัด   จังหวัดหนึ่งทางภาคเหนือ  ศพของทานไดรับการบรรจุไวในโกศ
                  ขาพเจาจึงไดคนควาเรื่องนี้มาเปนความรูแกผูสนใจทั่วไป

                           1.7  นําดวยการบอกจุดประสงคของการเขียน

                                  สามกก  ที่ผูอานทั้งในประเทศจีนและในประเทศไทยรูจักกันดีนั้นเปนนวนิยาย
                  สวนสามกกที่เปนประวัติศาสตรมีคนรูนอยมาก แมแตคนจีนแผนดินใหญที่ไดเรียนจบขั้นอุดมศึกษา

                  แลวก็มีนอยคนมากที่รูบทความเรื่องนี้จึงขอเริ่มตนจากสามกกที่เปนประวัติศาสตร

                         2.  การเขียนสวนเนื้อเรื่อง

                           เนื้อเรื่องเปนสวนสําคัญที่สุดของเรียงความ  เพราะเปนสวนที่ตองแสดงความรู  ความ
                  คิดเห็นใหผูอานทราบตามโครงเรื่องที่วางไว   เนื้อเรื่องที่ตองแสดงออกถึงความรูความคิดเห็นอยาง

                  ชัดเจนมีรายละเอียดที่เปนขอเท็จจริงและมีการอธิบายอยางเปนลําดับขั้น   มีการหยิบยกอุทาหรณ

                  ตัวอยาง ทฤษฎี สถิติ คํากลาวหลักปรัชญา หรือสุภาษิต คําพังเพย ฯลฯ สนับสนุนความรูความคิดเห็น

                  นั้น
                         เนื้อเรื่องประกอบดวยยอหนาตางๆ  หลายยอหนาตามสาระสําคัญที่ตองการกลาวคือ  เปรียบ

                  กันวาเนื้อเรื่องเหมือนสวนลําตัวของคนที่ประกอบดวยอวัยวะตางๆ  แตรวมกันแลวเปนตัวบุคคล

                  ดังนั้นการเขียนเนื้อเรื่องถึงจะแตก แยกยอยออกไปอยางไร จะตองรักษาสาระสําคัญใหญของเรื่องไว
                  การแตกแยกยอยเปนเรื่องๆ ไปเพื่อประกอบสาระสําคัญใหญของเรื่องซึ่งเปรียบเหมือนตัวคนสมบูรณ

                  ในแตละยอหนาประกอบดวยสวนที่เปนเนื้อหา  คือความรูหรือความคิดเห็นที่ตองการแสดงออก  การ

                  อธิบายและอุทาหรณคือ การอางตัวอยาง ฯลฯ ที่สนับสนุนใหเห็นจริงเห็นจัง สวนสํานวนโวหารจะใช
                  แบบใดบาง  โปรดศึกษาเรื่องสํานวนโวหารในหัวขอตอไปนี้


                  ตัวอยางการเขียนเนื้อเรื่องแตละยอหนา


                         “อํา” เปนเด็กชายตัวเล็กๆ อายุแค 12 ป ครั้งที่ลืมตาดูโลกไดแค 3 เดือน แมก็ทอดทิ้งไป...
                  สวนพอนั้นไมเคยรักและหวงใยอําเลย  สิ่งเดียวที่มีคาที่สุดในชีวิตของพอคือ  เฮโรอีน...ยา  ..ลุง...ปา

                  และอา ตอกย้ําใหอําฟงเสมอวา “อยาทําตัวเลวๆ เหมือนพอแกที่ติดเฮโรอีนจนตาย” หรือ “กลัวแกจะ
   64   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74