Page 183 - พท21001
P. 183

174


                  จัดทํารายการวิทยุ ซึ่งมีสถานที่ที่ผูประกอบการสามารถฝกอบรมและศึกษาดูงานไดทั้งของภาครัฐและ
                  เอกชน

                         องคความรูที่ควรศึกษาเพิ่มเติม
                         ในการเพิ่มพูนความรูเพื่อการเปนนักจัดรายการวิทยุที่ดี ผูประกอบอาชีพดานนี้ควรศึกษา

                  เนื้อหาความรูที่จะนํามาใชในการพัฒนาอาชีพ ในเรื่องตอไปนี้

                         1)  ศิลปะการพูดและศิลปะการเขียน เพราะเปนอาชีพที่ตองอาศัยศาสตรทั้งสองดานประกอบกัน
                         2)  ระดับของภาษา ซึ่งเปนเรื่องของการศึกษาถึงความลดหลั่นของถอยคํา และการเรียบเรียง

                  ถอยคําที่ใชตามโอกาส กาลเทศะ และความสัมพันธระหวางบุคคลที่เปนผูสงสารและผูรับสาร

                  ซึ่งกลุมบุคคลในสังคมแบงออกเปน หลายกลุม หลายชนชั้น ตามสภาพอาชีพ ถิ่นที่อยูอาศัย ฯลฯ
                  ภาษาจึงมีความแตกตางกันเปนระดับตามกลุมคนที่ใชภาษา เชน ถอยคําที่ใชกับพระภิกษุสงฆและ

                  พระราชวงศ อาจใชถอยคําภาษาอยางหนึ่ง ภาษาของนักเขียนหรือกวีที่สื่อสารถึงผูอาน ก็จะใชภาษา

                  อีกอยางหนึ่ง เปนตน ดังนั้นผูใชภาษาจึงตองคํานึงถึงความเหมาะสม และเลือกใชใหถูกตองเหมาะสมกับ
                  กาลเทศะและบุคคล

                            ในภาษาไทยจะแบงระดับของภาษาเปน 5 ระดับ คือ
                            2.1  ภาษาระดับพิธีการ เปนภาษาที่ใชในงานพระราชพิธี หรืองานพิธีของรัฐ

                            2.2  ภาษาระดับทางการ เปนภาษาที่ใชในที่ประชุมที่มีแบบแผน ในการบรรยาย

                  การอภิปรายที่เปนทางการ เปนตน
                            2.3  ภาษาระดับกึ่งทางการ เปนภาษาที่ใชในการอภิปราย ประชุมกลุมในหองเรียน การพูด

                  ทางวิทยุและโทรทัศน ขาว และบทความในหนังสือพิมพ เปนตน
                            2.4  ภาษาระดับสนทนาทั่วไป เปนภาษาที่ใชสนทนาทั่ว ๆ ไปกับคนที่ไมคุนเคยมากนัก เชน

                  ครูพูดกับผูเรียน เปนตน

                            2.5  ภาษาระดับกันเอง เปนภาษาระดับที่เรียกวาระดับปาก เปนภาษาสนทนาของครอบครัว
                  ในหมูเพื่อนสนิท หรือญาติพี่นอง พูดอยูในวงจํากัด

                         3)  เรื่องของน้ําเสียงในภาษา ซึ่งเปนเรื่องที่เกี่ยวกับอารมณความรูสึกของผูสงสารที่ปรากฏ

                  ใหรูสึกหรือเปนรองรอยในภาษาหรือเนื้อหาที่ผูสงสารตองการจะสื่อออกมาเปนความรูสึกแฝง
                  ที่ปรากฎในการสื่อสาร  ซึ่งนักจัดรายการวิทยุตองระมัดระวังมิใหมีน้ําเสียงของภาษาออกมาในทาง

                  ที่ไมพึงประสงค หรือสรางความรูสึกที่ไมดีแกผูฟง
                         4)  เรื่องของหลักการใชภาษา เชน เรื่องของคําสรรพนามที่เกี่ยวกับบุคคล คําลักษณะนาม

                  คําราชาศัพท การออกเสียง ร ล และการออกเสียงคําควบกล้ํา

                         5)  ดานการพัฒนาบุคลิกภาพ ในบางครั้งนักจัดรายการวิทยุตองปรากฏตัวตอบุคคลทั่วไป
                  ในงานตาง ๆ จึงควรตองแตงกายใหสุภาพเรียบรอย เหมาะกับกาลเทศะของสถานที่และงานที่ไป

                  ซึ่งจะชวยสรางความนาเชื่อถือแกผูพบเห็นไดสวนหนึ่ง
   178   179   180   181   182   183   184   185   186   187   188