Page 183 - พท21001
P. 183
174
จัดทํารายการวิทยุ ซึ่งมีสถานที่ที่ผูประกอบการสามารถฝกอบรมและศึกษาดูงานไดทั้งของภาครัฐและ
เอกชน
องคความรูที่ควรศึกษาเพิ่มเติม
ในการเพิ่มพูนความรูเพื่อการเปนนักจัดรายการวิทยุที่ดี ผูประกอบอาชีพดานนี้ควรศึกษา
เนื้อหาความรูที่จะนํามาใชในการพัฒนาอาชีพ ในเรื่องตอไปนี้
1) ศิลปะการพูดและศิลปะการเขียน เพราะเปนอาชีพที่ตองอาศัยศาสตรทั้งสองดานประกอบกัน
2) ระดับของภาษา ซึ่งเปนเรื่องของการศึกษาถึงความลดหลั่นของถอยคํา และการเรียบเรียง
ถอยคําที่ใชตามโอกาส กาลเทศะ และความสัมพันธระหวางบุคคลที่เปนผูสงสารและผูรับสาร
ซึ่งกลุมบุคคลในสังคมแบงออกเปน หลายกลุม หลายชนชั้น ตามสภาพอาชีพ ถิ่นที่อยูอาศัย ฯลฯ
ภาษาจึงมีความแตกตางกันเปนระดับตามกลุมคนที่ใชภาษา เชน ถอยคําที่ใชกับพระภิกษุสงฆและ
พระราชวงศ อาจใชถอยคําภาษาอยางหนึ่ง ภาษาของนักเขียนหรือกวีที่สื่อสารถึงผูอาน ก็จะใชภาษา
อีกอยางหนึ่ง เปนตน ดังนั้นผูใชภาษาจึงตองคํานึงถึงความเหมาะสม และเลือกใชใหถูกตองเหมาะสมกับ
กาลเทศะและบุคคล
ในภาษาไทยจะแบงระดับของภาษาเปน 5 ระดับ คือ
2.1 ภาษาระดับพิธีการ เปนภาษาที่ใชในงานพระราชพิธี หรืองานพิธีของรัฐ
2.2 ภาษาระดับทางการ เปนภาษาที่ใชในที่ประชุมที่มีแบบแผน ในการบรรยาย
การอภิปรายที่เปนทางการ เปนตน
2.3 ภาษาระดับกึ่งทางการ เปนภาษาที่ใชในการอภิปราย ประชุมกลุมในหองเรียน การพูด
ทางวิทยุและโทรทัศน ขาว และบทความในหนังสือพิมพ เปนตน
2.4 ภาษาระดับสนทนาทั่วไป เปนภาษาที่ใชสนทนาทั่ว ๆ ไปกับคนที่ไมคุนเคยมากนัก เชน
ครูพูดกับผูเรียน เปนตน
2.5 ภาษาระดับกันเอง เปนภาษาระดับที่เรียกวาระดับปาก เปนภาษาสนทนาของครอบครัว
ในหมูเพื่อนสนิท หรือญาติพี่นอง พูดอยูในวงจํากัด
3) เรื่องของน้ําเสียงในภาษา ซึ่งเปนเรื่องที่เกี่ยวกับอารมณความรูสึกของผูสงสารที่ปรากฏ
ใหรูสึกหรือเปนรองรอยในภาษาหรือเนื้อหาที่ผูสงสารตองการจะสื่อออกมาเปนความรูสึกแฝง
ที่ปรากฎในการสื่อสาร ซึ่งนักจัดรายการวิทยุตองระมัดระวังมิใหมีน้ําเสียงของภาษาออกมาในทาง
ที่ไมพึงประสงค หรือสรางความรูสึกที่ไมดีแกผูฟง
4) เรื่องของหลักการใชภาษา เชน เรื่องของคําสรรพนามที่เกี่ยวกับบุคคล คําลักษณะนาม
คําราชาศัพท การออกเสียง ร ล และการออกเสียงคําควบกล้ํา
5) ดานการพัฒนาบุคลิกภาพ ในบางครั้งนักจัดรายการวิทยุตองปรากฏตัวตอบุคคลทั่วไป
ในงานตาง ๆ จึงควรตองแตงกายใหสุภาพเรียบรอย เหมาะกับกาลเทศะของสถานที่และงานที่ไป
ซึ่งจะชวยสรางความนาเชื่อถือแกผูพบเห็นไดสวนหนึ่ง