Page 85 - mukdahansuksapub
P. 85

                                                                                                             85                  เสด็จต่อไปยังสนามบินเพื่อทรงประกอบพิธีเปิดสนามบินธาตุพนมในปีนั้น แล้วเสด็จกลับทางเครื่องบิน (เครื่อง                 ทหารมี ๒ ที่นั่ง)                                                    พ.ศ.๒๔๗๒ เกิดคดีฆาตกรรมขึ้นในท้องที่อําเภอธาตุพนม ซึ่งคุณพ่อ(หลวงพิทักษ์ฯ)ต้องรับ                 ผิดชอบ เรียกว่า “ฆาตกรรมผีปอบ” ซึ่งโด่งดังไปทั่วประเทศ     ที่บ้านอุ่มเหม้า อําเภอธาตุพนมมีราษฎรคนหนึ่ง                 ชื่อ “นายแก้ว”ซึ่งชาวบ้านเชื่อกันว่านายแก้วเป็นผีปอบ(ผู้มีคาถาอาคมแล้วส่งกระแสจิตหรือวิญญาณผีปอบ  เข้า                 ไปสิงสู่ในร่างของบุคคลอื่นจนบางคนต้องเสียชีวิต)    ผีปอบนายแก้วชอบไปเข้าสิงสู่ในร่างของชาวบ้านอยู่เป็น                 นิจ  ต่อมาได้เข้าสิงสู่ในร่างของภรรยานายเสาร์ชาวบ้านเดียวกัน   จนภรรยานายเสาร์เสียชีวิต นายเสาร์และนาย                 สุวรรณลูกชายโกรธแค้นมากจึงตามไปฆ่านายแก้วที่กระท่อมปลายนา ได้ฆ่านายแก้ว,ภรรยานายแก้วและลูกซึ่ง                 กําลังกินนมอยู่ก็ถูกฆ่า  ลูกอีก ๒ คนไปวิ่งเล่นในทุ่งนากลับมาเห็นศพพ่อแม่ก็ถูกฆ่าอีกรวมเป็น ๕ ศพ    แล้วเอา                 ศพมากองรวมกันในกระท่อมปลายนา   จุดไฟเผาศพและกระท่อมเหลือแต่โครงกระดูกและกระโหลกศีรษะโดย                 ไม่มีใครรู้เพราะกระท่อมนาอยู่ไกลจากหมู่บ้าน   สมัยนั้นคดีฆ่ากันตายและคดีปล้นทรัพย์ชิงทรัพย์นั้นถือเป็นคดี                 อุกฉกรรจ์นานปีจึงจะมีคดีอย่างนี้เกิดขึ้น       นายอําเภอซึ่งมีหน้าที่ดูแลทุกข์สุขของราษฎรต้องสืบสวนจับกุมคน                 ร้ายให้ได้ หากสืบจับไม่ได้ถือว่าบกพร่องอาจจะถูกงดความดีความชอบ ชาวบ้านเกือบทั้งหมู่บ้านก็มีความเชื่อว่า                 นายแก้วเป็นผีปอบจึงไม่มีใครให้ความร่วมมือที่จะบอกเล่าความจริงในการสืบสวน   คุณพ่อพร้อมด้วยเจ้าหน้าที่                 อําเภอและตํารวจได้เดินทางไปพักแรมที่หมู่บ้านอุ่มเหม้านี้ร่วม ๑๐ กว่าวันเพื่อทําการสืบสวน      ท่านขอให้ชาว                 บ้านในหมู่บ้านนี้มาร่วมประชุมที่ลานวัดขอให้ร่วมมือในการสืบสวน   แต่ก็ไม่มีผู้ใดกล้าบอกเล่าว่าผู้ใดเป็นผู้ฆ่า                 การสืบสวนจึงมืดมนรอบด้านเพราะไม่มีร่องรอยให้สืบสวนได้ง่ายๆ     แต่ท่านก็ใช้ไหวพริบปฏิภาณและกลเม็ด                 ในการสืบสวนสอบสวนอย่างแยบยลคือ     ท่านขอให้ผู้ใหญ่บ้านจัดให้ราษฎรเป็นเวรยามวันละ ๑๐คนมานอนที่                 วัดเพื่อดูแลนายอําเภอและเจ้าหน้าทีที่มาสืบสวน   ท่านได้นําหัวกระโหลกผู้ตายทั้ง ๕ คนไปตั้งไว้ที่ศาลาวัดแล้ว                 จุดธูปเทียนขอให้วิญญาณนายแก้วและครอบครัวที่ถูกฆ่าตายมาเข้าฝันบอกกล่าวว่าผู้ใดเป็นผู้ฆ่า   เหตุการณ์ผ่าน                 ไป ๔-๕ คืนก็ไม่มีวี่แววและปฏิกิริยาใดๆเกิดขึ้น    ถึงคืนที่ ๖ ซึ่งเป็นเวรยามนายเสาร์และนายสุวรรณสองพ่อลูก                 ต้องมานอนเฝ้าเข้าเวร นายเสาร์ก็มีพิรุธตลอดเวลาคือไม่ยอมนอนผลุดลุกผลุดนั่งกระสับกระส่าย      ต่อมาก็ร้อง                 โวยวายขึ้นทําท่าจะวิ่งหนีเจ้าหน้าที่และราษฎรที่มาเข้าเวรต้องช่วยกันจับตัวไว้        นายเสาร์บอกว่าวิญญาณของ                 นายแก้วที่ถูกฆ่าจะมาบีบคอเอาชีวิตเพื่อล้างแค้นที่ถูกฆ่า จึงเป็นปมแรกที่ก้าวไปสู่การสอบสวน      ในที่สุดก็รับ                 สารภาพและนําตัวขึ้นฟ้ องศาลจังหวัดนครพนม    ศาลได้ตัดสินประหารชีวิตซึ่งเป็นการประหารชีวิตแบบตัดคอ                 การประหารชีวิตแบบนี้ถือว่าเป็นครั้งสุดท้ายในจังหวัดนครพนม      เมื่อ ๘๐ ปีก่อนคดีฆาตกรรมผีปอบนี้เป็นที่                 สนใจกันทั่วประเทศหนังสือพิมพ์ได้ลงข่าวกันครึกโครม  ตลอดทั้งยกย่องการปฏิบัติงานของท่านด้วย  ในสมัย                 นั้นเมื่อคดีฆาตกรรมเกิดขึ้นก็จะมีผู้ไปแต่งเป็นลําตัดพิมพ์เป็นเล่มออกจําหน่าย    “หะยีเขียด”กวีชื่อดังทางการ                 แต่งลําตัดในสมัยนั้นก็ไปแต่งเป็นลําตัดพิมพ์เป็นเล่มออกจําหน่ายตามความนิยมในสมัยนั้น                                                   พ.ศ.๒๔๗๓ พระยาตรังภูมาภิบาล (เจิม  ปัณยารชุน)   สมุหเทศาภิบาลมณฑลอุดรคนสุด
   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90