Page 123 - MPFS Final Magazine 2020_Neat
P. 123

लक्षिधी
                                               े

                                              - अश्श्नी धोमकर                                        MPFS 2021




                                                                      ं
                       ं
                                  ॅ
             आजची सध्याकाळ ग्मर नी भरून गेलली! तो माहोल अचनबत करणारा...मोहरुन टाकणारा! माझ्ासाठी
                                                    े
                                            ं
      सगळच अनोख, नवीन आणण खूप वेगळ!
                    ं
                             े
             आजुबाजूला सार वलयांदकत चहर , काही सुपररचचत मोठ्ा व्यक्ती आणण त्ांच्ा चहऱयावर अनुभवी स्स्मत
                                           े
                                                                                             े
                                             े
                                         े
                                      े
                             े
                                                                                     े
                                                                                 े
                                                            े
      हास. काही जण मुखवट धारण कलल. जुना ओळखीच पण नव्याने ओळख दणार. अशा
                                          े
      पररचचत- अपररचचत लोकांनी गच्च भरलला तो हॉल. ददव्यांच्ा लखलखाटात सजलल स्टज आणण आणण मी, या
                                                                                            े
                                                                                       े
                                                                                        ं
                                             े
                                                                                          े
                                                                                                       े
      नव्या नवश्वात पदहल्यांदाच स्तःची ओळख ननमा्थण करण्ासाठी आलली मी.... भांबावलली,,, भारावलली.
                                                                        े
             त्ा सगळ्ा वातावरणाच अप्रूप वाटत होत, नेमक कस react करायच हे आज कळत नव्त. दकत्क वर                     ्थ
                                                                                 ं
                                                      ं
                                                                 ं
                                                            ं
                                    ं
                                                                                                      ं
                                                                                               ं
                                                                                                             े
                          े
                                                                            ं
      आतुरतेने वाट पादहलला क्षण आज आला होता. दकत्क वराांच्ा प्रतीक्षेनतर आज या हॉल मध्ये माझ्ाही नावाची
                                                          े
                                                                                                              े
                                 ां
      खुचदी ररझव््थ होती. आत्ापयत लांबून, समोरून हा सोहळा पाहणारी मी; आज याचा प्रत्क्षात एक भाग झाल होते.
                                                                                     ं
                                                                   े
                          ं
      जे इतक ददवस हवहवस वाटत होतें... ते मी आज अनुभवत होत! मी खूप खूप आनदात होते!
             े
                            ं
                                                                                                       े
             कायक्रम सुरू झाला. वेगवेगळ्ा categories मधली नामांकन आणण बक्षीस. मध्ये मध्ये सुरल गाण्ांची
                 ्थ
                                                   े
                                           ्थ
      आणण सुबक नृत्ाची माळ गुफत कायक्रम पुढ सरकत होता...आणण तो क्षण आला ज्ाची मी जीव मुठीत घेऊन
                                 ं
      वाट पाहत होते. नामांकन वाचली गेली. लक्षावेधी अणभनेत्री. 5 नामांकन मध्ये माझ नाव होत. आता माझ्ा हृदयाची
                                                                                   ं
      धडधड पराकोटीला पोहचली होती. आणण ती अनाउन्समेंट झाली. या वरदीचा लक्षवेधी अणभनेत्री च्ा पुरस्ाराची
      मानकरी आहे. Any guesses. प्रेक्षकांमधून माझ्ानावाचा ओरडा चाल झाला. ‘Yes you are right; या वरदीची
                                                                           ू
                                                                       ं
      लक्षवेधी अणभनेत्री आहे’...आणण माझे नाव घेतल गेल. माझा आनद गगनात मावेना. माझ्ा डोळ्ांत आनदाश्ु
                                                                                                              ं
                                                          ं
      झळकल.
              े
                                                                                      ं
                        े
             आजूबाजूच सगळ सण माझ्ाकडच बघत होते. टाळ्ांच्ा कडकडाटात माझ स्ागत करत होते. काही जण
                                             े
                              े
      जागेवरून उठन मला cheer up करत होते. आज हा पुरस्ारांनी माझा सन्मान होणार होता. माझ्ातल्या अणभनेत्री
                  ू
       ं
                                                                                     े
                          ं
      च कौतुक होणार होत. एवढ्ा मोठ्ा पटफॉम्थवर... प्रेक्षकांनी माझ्ा कामाला ददलली ही प्रेमाची दाद होती.
                                            ॅ
      टाळ्ांच्ा गजरात, शेकहड साठी हात पुढ करत मी जागेवरून उठल. मला स्टज दफअर कधीच नव्त, पण त्ावेळी
                                                                                                     ं
                              ं
                                             ें
                              ँ
                                                                               े
                                                                      े
      मात्र माझ्ा जागेवरून स्टजपयत जाताना पाय लटपटत होते. इतक ददवस टीव्ी समोर बसून हा पुरस्ार सोहळा
                                    ां
                              े
                                                                      े
                      ं
      बघताना  वाटायच कधी तरी.. की कधी तरी मलाही या स्टज वर जाता यईल. इतक ददवस स्प्नवत वाटणारा तो क्षण
                                                                          े
                                                            े
                                                                                   े
      आज खरा होणार होता. अणभनयातील मानाचा पुरस्ार माझ्ा हातात यणार होता! माझ्ासाठी माझ्ा आयुष्ातील
                                                                          े
      हा एक मोठा आनद होता. एक मोठी achievement...
                       ं
                              े
             रोमांच उभे रादहलल्या हातात मी पुरस्ार स्ीकारला. प्रेक्षकांमध्ये माझ्ा नावाचा जयघोर चाल होता. या
                                                                                                          ू
      रुपेरी दुननयत आल्याबरोबर माझ्ा चांगल्या कामाची मला पावती ममळाली होती. मी माझे पाय त्ा स्टज वर घट्
                                                                                                         े
                 े
           े
      रोवल होते. अणभमानाने, स्ाणभमानाने! पायातली लटपट आणण हृदयातली धडधड आता पूण्थ रांबली होती. माझे मन
                           े
      मला सांगत होत की य तो बस शुरुवात ह!
                                            ै
      वारसा  .... ना ांचा  .... सं कृ तीचा  .... कलेचा  ….
                                                                                       आ ण .... शौया चा !!!
   118   119   120   121   122   123   124   125   126   127   128