Page 9 - จดหมาย (บันทึกอัตโนมัติ)
P. 9
8
“ถึงธีรวุฒิเพื่อนรัก..... จากอนันต์เพื่อนที่รักยิ่งของนาย...!!
ไม่ทันที่เขำจะได้พิมพ์ตอบกลับไปฝ่ำยตรงกันข้ำมก็พิมพ์ข้อควำมในบรรทัดที่
สองต่อมำทันที เหมือนจะรู้ว่ำเขำได้อ่ำนบรรทัดแรกจบไปแล้ว....!
“ขอบคุณส าหรับจดหมายฉบับที่แล้ว ฉันไม่ว่าอะไรหรอกที่นาย
ตอบช้า แต่ฉันเสียดายจริงๆเหมือนกันนะที่ไม่ได้ไปร่วมงานแต่งงานของชัย
ชาญเขา....!!”
เขำหน้ำซีด.....!! ไม่มีทำงแน่ที่ใครจะรู้ข้อควำมในจดหมำยของเขำฉบับนั้น
เพรำะเขำเป็นคนใส่ลงไปในโลงศพเองกับมือก่อนหน้ำที่โลงศพจะถูกตอกตะปูปิด
ฝำส่งเขำเตำเผำในเวลำไม่กี่วินำที.....!
“ฉันอยู่ทางนี้สบายดีนายไม่ต้องเป็นห่วง.. ตอนนี้ฉันมีเพื่อนใหม่
มากมายเลย แถมทุกคนแต่งตัวแปลกๆอีกต่างหากแน่ะดูไม่คุ้นตาพิลึก
..??” ข้อควำมยังคงปรำกฏขึ้นต่อไปเขำไม่อยำกจะเชื่อในสิ่งที่เห็น....!!
ธีรวุฒถอยห่ำงออกมำจำกเครื่องคอมพิวเตอร์ทีละก้ำวๆ.... แต่แล้ว
กรอบพลำสติกที่ใส่กระดูกของอนันต์อยู่ๆก็กลิ้งตกลงมำจำกหิ้งตกลงบนพื้น
ข้ำงหน้ำเขำส่งเสียงดังเรียกร้องควำมสนใจ เหมือนจะบอกว่ำนี่เป็นเครื่องกำรันตี
ว่ำเขำที่ก ำลังคุยผ่ำนอินเตอร์เน็ทอยู่นี้เป็นตัวจริง ธีรวุฒิหันไปมองกรอบพลำสติก
ที่ใส่กระดูกนั้นด้วยเหงื่อชุ่มโชก...แล้วกลืนน้ ำลำยขับไล่รสขมๆที่อยู่ในปำกก่อนที่
จะฝืนมองมอนิเตอร์จำกยำกเย็น...
อนันต์ได้ตอบจดหมายกลับฉบับสุดท้ายกลับมาแล้ว
............................!!
ห้องสมุดประชาชนอ าเภอโชคชัยจังหวัดนครราชสีมา BY นัฐรินทร์
