Page 8 - จดหมาย (บันทึกอัตโนมัติ)
P. 8
7
เสียงพระยังคงสวดต่อไปเป็นจังหวะในขณะที่ควันไฟสีด ำพวยพุ่งออก
จำกปลำยปล่องไฟเหนือเมรุแห่งนั้น ธีรวุฒิถอยออกมำมองกลุ่มควันไฟสีด ำที่
ก ำลังลอยสูงขึ้นไปสู่สรวงสวรรค์ด้ำนบนอย่ำงช้ำๆ พร้อมกับขบคิดด้วยควำมหวัง
ว่ำอนันต์จะมีโอกำสอ่ำนจดหมำยฉบับสุดท้ำยที่เขำเขียนให้ซักครั้ง เขำยังคงยืน
อยู่อย่ำงนั้นจนเปลวควันขำดห้วงและเปลวไฟดับมอดลงจึงได้ขับรถกลับบ้ำน..
ในขณะที่น้ ำตำหยำดลงอำบทั้งสองแก้มโดยไม่รู้สึกตัว.........!!
หลำยวันต่อมำเขำก็ได้รับกระดูกชิ้นหนึ่งของอนันต์ที่อัดกรอบเล็กๆ
จำกแม่ของเพื่อนรักของเขำ เขำน ำมันขึ้นไปวำงไว้บนหิ้งในห้องนอนและรู้สึก
อบอุ่นใจอย่ำงประหลำดเหมือนอนันต์ยังคงอยู่ใกล้ๆตัวเขำ จนหลำยเดือนผ่ำนไป
ควำมเศร้ำจำกงำนศพของอนันต์ได้คลำยลง ชีวิตของเขำกลับสู่สภำวะปกติคือ
กำรท ำงำนในห้องนอนอย่ำงเช่นที่เคย.......
กลำงดึกคืนหนึ่งในขณะที่เขำใช้อินเตอร์เน็ทในกำรส่งงำนเขียนไปยัง
ส ำนักพิมพ์นั่นเอง.. โปรแกรม MSN ที่ใช้ส ำหรับสนทนำทำงอินเตอร์เน็ทที่เขำ
เปิดค้ำงไว้ก็ส่งเสียงเตือนและกระพริบถี่ๆเป็นสัณญำณบอกว่ำมีคูสนทนำก ำลัง
ต้องกำรคุยกับเขำอยู่...
เขำเริ่มแปลกใจ!! เพรำะไม่มีใครรู้จักอีเมล์ของเขำนอกจำกกอง
บรรณำธิกำร และโปรแกรมนี้เข้ำก็เพียงใช้ในกำรคุยกับกองบรรณำธิกำรในหำร
แก้งำนเขียนเท่ำนั้นหำใช้ใช้คุยเรื่อยเปื่อยแบบที่พวกวัยรุ่นชอบท ำกันไม่....!!
เขำเลื่อนเม้ำไปชี้ที่แถบที่ก ำลังกระพริบ... ไม่มีทั้งชื่ออีเมล์และชื่อผู้
พูด.. เขำเริ่มงง ไม่มีชื่อผู้พูดนี้พอท ำเนำแต่ถ้ำไม่มีชื่ออีเมล์นี่จะสำมำรถล๊อกอิน
เข้ำมำใช้บริกำร MSN ได้อย่ำงไร?
ด้วยควำมสงสัย...! เขำคลิกแถบคอเซอร์นั้นทันที มันดีดตัวขึ้นมำ
เป็นกลำยหน้ำต่ำงสนทนำส่วนตัวโดยมีข้อควำมสั้นๆอยู่ เป็นค ำกล่ำวครั้งแรกของ
ฝ่ำยตรงข้ำม แต่พอเขำอ่ำนข้อควำมนั้นจบ เจ้าข้อความสั้นๆที่พิมพ์อยู่บน
หน้าจอสนทนานั้นท าให้เขาต้องตกตะลึงสุดขีด...............!! เพรำะมันเขียนไว้
สั้นๆ แต่ได้ใจควำมว่ำ...!
ห้องสมุดประชาชนอ าเภอโชคชัยจังหวัดนครราชสีมา BY นัฐรินทร์