Page 172 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 172

148

               ส่วนพวกที่จะนําพลังจิตไป                   ที่เธอได ้ยิน?"
               คิดร ้ายหรือหาประโยชน์หรือ

               เป็นธุรกิจนอกจากจะสอบตก                    ●อธิบาย:
               แล ้วยังจะได ้รับผลร ้าย                   รูปนามความคิด
               ตามกฏแห่งกรรม อีกด ้วย                     สิ่งแวดล ้อมทั้งหลาย

                                                          ทุกสิ่งในชีวิตประจําวัน
               6) ผู้ออกข ้อสอบ ก็คือมิติที่              เป็นมายา ไม่มีตัวตนจริง
               ละเอียดประมาณมิได ้                        การกระทําทุกอย่าง
                                                          เป็นความฝันอันไร ้ตัวจริง

               7) สรุป: การทําข ้อสอบก็คือ                ดังได ้อธิบายมามากมายแล ้ว
               การสื่อกับผู้ออกข ้อสอบ ทําให ้            ในบทก่อนๆ ร ้อยกว่าบท
               ข ้อมูลความว่างแท ้ หลายเรื่อง
               มารวมเป็นหนึ่งเป็นเรื่อง                   ■■บทเรียน#125

               เดียวกัน โดยเข ้าใจตรงกัน                  =============
               สั้นที่สุด ใจประสานใจเป็น                  ●กล่าวได ้ว่าทางเดินของ
               หนึ่งเดียวเป็นภาษาจิต                      มนุษย์มีสองทาง คือ"ทาง
               เดียวกัน ว่าความว่างแท ้                   ร่วม" และ"ทางแยก"

               ปราศจากรูปนามฯลฯ ภายใน
               เสี้ยววินาทีจึงจะถือว่าสอบ                 #ในทางธรรมะ มีทางร่วม
               ผ่านด ้วยคะแนนเต็ม.                        อุดมการณ์ของผู้เห็นภัยในการ

                                                          เกิด การทนทรมาน
               ■■บทเรียน#124                              ต่อการเกิดแก่เจ็บตาย พบ
               =============                              สัจธรรมอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

               ��"ความฝันอันไร ้ตัวจริง"                  ไม่อยากกลับมาเกิดอีก
                                                          นี้ เป็นทางร่วมที่หนึ่ง
               ●คําสอนฮวงโป

               (Cr:ธรรมสภา)                               #ส่วนทางร่วมที่สอง คือผู้ที่ยัง
               "พวกเธออาจพูดได ้ตลอดทั้ง                  หลงใหลอยู่ในความสุข มอง
               วันถึงกระนั้นก็จะมีอะไรบ ้าง               ไม่เห็นหรือเห็นแล ้ว ทํามอง
               ที่ได ้พูดออกมา?                           ไม่เห็นต่อความทุกข์ ความ

               พวกเธออาจฟังไปได ้                         เปลี่ยนแปลงไม่คงที่ และ
               ตั้งแต่เช ้ าจนพลบคํ่า                     ความไม่มีตัวตนอยู่จริง
               ถึงกระนั้น ก็จะมีอะไรบ ้าง
   167   168   169   170   171   172   173   174   175   176   177