Page 185 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 185
161
ไม่มีการสื่อสารกับตัวเอง คําว่า"ปราศจากการ
หรือกับผู้อื่น ไม่มีคําอธิบาย เคลื่อนไหวของจิต"
ใดๆเป็นความว่าง ความเงียบ นั้น เป็นลักษณะนั้นจริงๆ
งันไร ้สรรพสิ่ง ที่ตาหูจมูกลิ้น ในความว่างแท ้
กายใจก็ไม่อาจสัมผัสได ้
แต่ความที่เรายังเป็นปุถุชน
อจ.ขอเรียกภาวะสูงสุดนี้ ในแบบมายาๆอยู่นั้น
เพื่อพอจะสื่อให ้จิตตนเอง มีปัญหาว่าเราจะ"หยุด"
หรือผู้อื่นเข ้าใจว่า การเคลื่อนไหวของจิต
เป็น"ความว่างแท ้หมดสภาวะ" ของเราได ้อย่างไร
คือเลิกอธิบายกันเลย
แล ้วอยู่ในความเงียบงัน เราถือว่า"การหยุด"การ
ที่ไม่อาจสัมผัสได ้ด ้วย เคลื่อนไหวของจิตก็เป็น"
ตาหูจมูกลิ้นกายใจ มายา"เช่นกัน
หยุดพูดถึง หยุดทุกอย่าง การหยุดฯจิตในแบบธรรมชาติ
แท ้ก็คือการโพล่งเดียวถึง
■■บทเรียน#136 หรือการลืมตา(ใน)ให ้เห็น
============= ดังได ้กล่าวมาแล ้ว ในบท
ใน"ความว่างแท ้" ก่อนๆ
ปราศจากความเคลื่อนไหว
ของจิตโดยเด็ดขาด ●อธิบายในเชิงลึก
(เป็นคําอธิบายในเชิงลึก ก็เหมือนกับเรานั่งสมาธิ
ของบทเรียน#129 ข ้อ6) แล ้วจําลองเอาสภาวะที่
เป็นความว่าง โดยประการที่
●อธิบาย ว่างแท ้ ในภาวะที่ไม่มีอะไร
"การหยุดความเคลื่อนไหว เลยไม่มีทั้งจิต ไม่มีทั้ง
ของจิตโดยเด็ดขาด" อาจจะ ความคิด
กล่าวได ้ว่า จิตไม่อาจสัมผัสกับความคิด
เป็นลักษณะ หรือเป็นลักษณะ ได ้สภาวะข ้างต ้นนั้น ต ้องหมั่น
หนึ่งของความว่างแท ้ ที่พอจะ ฝึกฝนและทําบ่อยๆ จนเป็นวสี
กล่าวถึงให ้ได ้ใกล ้เคียงกับคํา "วสีแห่งการเข ้าถึงธรรมชาติ
ว่า"ว่างแท ้" แท ้"
