Page 203 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 203

179

               และโดยเฉพาะ บทเรียน#105                    ตลอดเวลาทุกลมหายใจเข ้า
               ซึ่งบอกกล่าวถึงการมองโลก                   ออกไม่ว่าจะอยู่ในอิริยาบทใด

               หรือจักรวาลให ้ทะลุปรุโปร่ง
               ว่าโลกมี3ภาวะ คือภาวะวิมุติ                คืออย่างน้อย ต ้องมี
               ภาวะสมมุติ กับภาวะตรงกลาง                  สติสัมปชัญญะอยู่กับจิตว่าง

               คือภาวะกึ่งวิมุติที่ขยายความ               แท ้ใน%ที่เกิน50%
               ไว ้ในบทเรียน#106                          จึงจะถือว่าใช ้ ได ้แล ้วค่อยๆ
                                                          พัฒนาให ้มีจิตว่างแท ้ใน%ที่
               ■สรุปใจความสําคัญของ                       สูงขึ้นไปๆอีก

               ทั้งหมดในบทเรียนบทนี้...
               ก็คือ ต ้องวางจิตไว ้ในตําแหน่ง            การพัฒนาในที่นี้ ก็จะเป็นไป
               ที่มองโลกอย่างทะลุปรุโปร่ง                 โดยอัตโนมัติ คือจากการที่เรา
               ว่าเราอยู่ในตําแหน่งกึ่งวิมุติ             มีมุมมองทะลุปรุโปร่งใน

                                                          ชีวิตประจําวันบวกกับการหมั่น
               ที่มีภาวะอีก2ภาวะซ ้ อนกันอยู่             ทําสมาธิพิจารณาอย่างแยบ
               คือภาวะวิมุตติ กับภาวะสมมุติ               คายให ้ละเอียดลงไปๆ
                                                          จะทําให ้เรามีความก ้าวหน้าใน

               สําคัญที่สุด เราต ้องมีภาวะ                การเข ้าถึงความว่างแท ้หรือ
               วิมุติอยู่ในใจเสมอเป็นพื้นฐาน              ธรรมชาติแท ้ขึ้นโดยอัตโนมัติ
                                                          วันต่อวัน

               ส่วนภาวะกึ่งสมมุติ เป็นภาวะ
               ที่เป็นจุดเกาะเกี่ยวตรงกลาง                ยกตัวอย่างเช่นมุมมองของเรา
               ระหว่างวิมุติกับสมมุติเท่านั้น             จะเปลี่ยนไป จะมองเห็นชัด
               ในฐานะที่เราเป็นปุถุชน                     ถึงกิเลสตัณหาของคนรอบๆ
               อยู่ในภาวะกึ่งวิมุติ                       ข ้างของคนในข่าวสาร ละคร

               ซึ่งเรารู้แล ้วว่าเป็นมายา                 ทีวี ฯลฯ
               เราก็ปฏิบัติตนอย่างแผ่วเบา
               อย่างเป็นกลาง ในโลกมายา                    กิเลสตัณหาอาสวะ

               คือปฏิบัติตนไปตามหน้าที่                   ในการดํารงชีวิตของเรา
               ศีลธรรม ไม่สุดโต่งไปขวาง                   จะลดลงๆไปเองวันต่อวัน
               โลกเพียงแต่จิตลึกๆของเรา                   โดยที่ไม่ต ้องไปเพ่ง
               ขอให ้วางจิตไว ้กับความว่าง                หรือไป"อยาก"ลด

               แท ้หรือธรรมชาติแท ้ ไว ้                  ●เรียกว่าเป็นการลดกิเลส
                                                          แบบธรรมชาติ
   198   199   200   201   202   203   204   205   206   207   208