Page 28 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 28
4
ทุกอย่างเสียโดยเด็ดขาด ภาวะนิพพาน มันมีอยู่ภายใน
ทั่วทุกตัวคนและสิ่งมีชีวิตอยู่
คือหยุดคิดทั้งในเรื่องความมี แล ้วการเที่ยวไปแสวงหา
และความไม่มีเกี่ยวกับทุกสิ่ง จากภายนอกเปรียบเหมือนเรา
หรือเรียกว่าหยุดความ สวมหมวกอยู่แล ้ว แต่ไม่ทราบ
เคลื่อนไหวต่างๆของจิตเสีย กลับเที่ยวหลงไปหาหมวกจาก
โดยเด็ดขาด ภายนอกมาสวมอีก
บทเรียนนี้ต ้องอาศัยการ ดังนั้น..
ทบทวนกลับไปกลับมา เพียงแต่ลืมตา(ภายใน)ให ้เห็น
มากๆ จนกว่าจะเริ่มเข ้าถึง สักหน่อยไม่ได ้เชียวหรือ?
บ่อยเข ้า บ่อยเข ้า ว่านิพพานมีอยู่ในตัวพร ้อมกับ
ก็จะสามารถเข ้าถึงได ้ในที่สุด เราตลอดมา
ขออวยพรให ้สติปัญญา นิพพานมีอยู่แล ้ว
จงบังเกิดแก่ทุกท่าน ตั้งแต่ยังไม่มีใครทราบ
หรือตาที่สามของทุกท่าน นิพพานไม่มีการเกิด
โดยถ ้วนทั่วเทอญ...... และไม่มีการถูกทําลาย...
*บทเรียน#4 ฉะนั้น ไม่มีอะไรจะต ้องลุถึง
========= นั่นคือ...ไม่มีอะไรลุถึงอะไร
ยังคงอยู่กับเรื่องธรรมชาติเดิม
แท ้ เพราะความว่างที่แท ้จริง
หรือนิพพานมันมีอยู่เป็น
*เพื่อความเข ้าใจง่ายๆ หนึ่ง สิงซึมอยู่ทุกหนแห่ง
อนันตกาล และตลอดกาล
เราคุ้นเคยกับคําว่านิพพาน ไม่อาจแยกเป็นฝักฝ่ ายใดๆได ้
กันมานาน ไม่มีอะไรตั้งอยู่ภายนอก
ธรรมชาติเดิมแท ้ ที่เราเห็นอยู่ว่าเป็นคน
หรือจิตว่างที่แท ้จริง ภูเขา แม่นํ้า และ...
ก็เปรียบได ้กับนิพพาน ปรากฏการณ์ต่างๆฯลฯ
นั่นเอง... ก็เพราะจิตเราคิดขึ้นมาเอง
แปลว่า.. ทุกสิ่งไม่ใช่ตัวตนจริง
รูปนามทุกสิ่งเป็นเพียงมายา
