Page 337 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 337
125
นั่นก็คือ จิตของเรา อยู่เหนือ และนามบัญญัติ ที่จะยกขึ้นมา
"การยึดปรุง" ตลอดเวลา อธิบายมันได ้
ในภาวะว่างแท ้นั้น............
บทเรียน#197 ไม่มีแม ้แต่คําว่า "ความว่าง
"ความว่างแท้" แท ้"
ไม่เหมือนใคร บัญญัติทั้งหลายในโลก
ไม่มีใครเหมือน รวมทั้งการอธิบายโดยแยบ
============= คาย โดยละเอียด ไม่ว่าจะด ้วย
ปัญญาสูงสุดเท่าใด เพียงใด
ความว่างแท ้หรือธรรมชาติ ก็ตาม มันเป็นเพียงปัญญา
แท ้ คือความไม่มีอะไรเลย สมมุติ หรือ "สมมุติปัญญา"
ปราศจากทุกสิ่ง ทั้งรูปและ เท่านั้นเอง
นาม ในความว่างแท ้ ไม่มี
การพยายามอธิบาย จะให ้ "ปัญญา" เช่นว่านั้น
เป็นสุญญตา เป็นโลกุตตระ เมื่อมี "การยึดปรุง" ที่แม ้เป็น
ฯลฯ หรือควรจะเป็นอย่างโน้น แค่อย่างหนึ่งอย่างใด เกิดขึ้น
อย่างนี้ ถือว่าผิดพลาดอย่าง "ปัญญาที่แท ้จริง" ก็ถูกปิดบัง
แรง เสียทันที ทําให ้มองไม่เห็น
มันไม่มีรูปร่าง ไม่มีการ "ความว่างแท ้"
ปรากฏ ไม่มีการเกิดขึ้น ไม่มี
การสิ้นสุด มันไม่เหมือนใคร และไม่มี
มันอยู่เหนือกาลเวลาทั้งสาม ใครเหมือน
คืออดีต ปัจจุบัน และอนาคต
มันอยู่เหนือคําพูด คําสอน
คําอธิบาย ใดๆ เหนือการ
เปรียบเทียบ ใดๆ
มันอยู่นอกเหตุ เหนือผล ไม่
อาจใช ้ เหตุผลใดๆ กับมันได ้
แปลว่า จะมาเอาเหตุ เอาผล
กับความว่างแท ้ เสียเวลาเปล่า
สรุปว่า มันปราศจากคํา บทเรียน#198
บัญญัติทุกคํา ทั้งรูปบัญญัติ
"ออกนอกภาวะมายา
