Page 338 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 338
126
จึงจะรู้ความเป็ นมายา" แล ้วตื่นขึ้นมา แล ้วรู้ตัวทั่ว
============= พร ้อมทันที
ว่า ความฝันทุกอย่าง ทุกเรื่อง
อธิบาย ทุกสิ่ง เป็นมายาล ้วนๆ ไม่ใช่
ความเข ้าถึงความว่างแท ้ ความจริงแต่อย่างใดเหมือน
ท่านฮวงโป ได ้สาธยาย กับการคิดปรุงแต่ง จินตนาการ
รวมทั้ง อจ.ได ้ขยายความ ไว ้ เป็นเรื่องเป็นราวไปเอง
ในบทเรียนสอนจิตว่างไว ้
มากมาย อารมณ์ขณะที่สะดุ้งตื่น หรือ
ตื่น จากความฝันนี่แหละ
แต่คิดว่าผู้เรียน คงยังคิดไม่ คืออารมณ์เดียวกัน กับ.....
ค่อยออก หรือพอจะนึกออก อารมณ์ ที่เราโพล่งเดียวถึง
แต่ยังเห็นไม่ชัด ไม่กระจ่าง ความว่างแท ้โดยก่อนหน้านั้น
แจ ้ง ว่าภาวะความว่างแท ้นั้น เรารู้ว่าทันที หรือโดยฉับพลัน
เป็นอย่างไร ว่าทุกสิ่งในโลก ในจักรวาล
ล ้วนเป็นมายาเป็นธาตุขันธ์
อจ.จึงจะขอเปรียบเทียบ จิตมารวมตัวกันเพียงชั่วคราว
อารมณ์สองขั้วที่เปลี่ยนภาวะ มาหลอกล่อ หลอกลวง เราให ้
เป็นตรงกันข ้ามกันโดยสิ้นเชิง ปรุงแต่งต่อกัน อย่างซับซ ้ อน
ต่อไป ปานประหนึ่งว่า จะไม่มี
ตัวอย่างหนึงก็คือ การฝันดี ที่สิ้นสุด คือเกิดภพเกิดชาติ
หรือฝันร ้าย ต่อไปไม่สิ้นสุด
เช่น ฝันว่าถูกรางวัลที่ 1 หรือ
ฝันว่าถูกตีศรีษะเลือดโชก อารมณ์ที่เรารู้ทันว่าเป็นเพียง
พอเราสะดุ้งตื่น ก็จะรู้ทันที มายาประกอบการยึดปรุง
ทบทวนเรื่องราว นี่แหละ ก็คล ้ายกับอารมณ์
ก็จะรู้ความจริงทันทีว่า นั่นเป็น สะดุ้งตื่น จากความฝัน
ความไม่จริง เป็นความฝันอัน เป็นความฝันที่ไร ้ตัวจริง ไร ้
ไร ้ความจริงล ้วนๆ ความจริง
ทุกท่านคงจะได ้เคยผ่านการ ต ้องนําเอาเรื่องอารมณ์ที่
ฝันดี ฝันร ้าย รู้เท่าทัน อย่างรู้ตัวทั่วพร ้อม นี้
