Page 380 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 380
168
ย่อมจะหมายถึง ความว่างแท ้ นอกจากนั้น ในจุดนี้ คือจุดที่มี
ล ้วนๆ นั่นเอง ความรู้ตัวทั่วพร ้อมอย่างแผ่ว
เบา ในความว่างแท ้นี้เอง
นั่นคือเราเรียนมาแล ้วว่า ใน สามารถนําเอาไปใช ้ ในเรื่อง
ความว่างแท ้ ไม่มีรูปนาม ของพลังจิตว่างแท ้บําบัดโรค
ความคิดหรือบัญญัติใดๆ และในเรื่องอื่นๆ ได ้
ดังนั้นความรู้ตัวทั่วพร ้อม จึง
ไม่ปรากฏอย่างเด็ดขาด ความรู้ตัวทั่วพร ้อม ในความ
ในความว่างแท ้ที่สมบูรณ์ ว่างแท ้ที่จะได ้บรรยายใน 4
บทเรียนสุดท ้ายนี้ เป็น 4
จะปรากฏได ้ ก็ต่อเมื่อ เราถอย บทเรียน ในขั้นอุกฤษฎ์ หรือ
จิตลงมาเล็กน้อยอย่างแผ่วเบา ขั้นสูงสุด
ก็จะปรากฏความรู้ตัวทั่วพร ้อม
ในสภาวะวิมุต 99% กับสภาวะ หมายความว่าในธรรมชาติว่าง
สมมุติ 1% อนุโลม แท ้ หรือความว่างแท ้ นั้น
โดยประมาณ มันไม่มีอะไร ให ้ต ้องถกเถียง
กันอีก ไม่ต ้องอธิบายให ้เยิ่น
เราจึงมีหน้าที่อยู่อย่างเดียว เย ้อ
คือเพิ่มเนื้อที่ความว่างแท ้ เพราะที่แล ้วๆ มา มันก็เยิ่น
ให ้มากขึ้นมากขึ้น คะเนเอาว่า เย ้อมา 200 กว่าบทแล ้ว
ให ้ถึง 99% ที่เหลือ 1% ก็ยก
ให ้แก่ความรู้ตัวทั่วพร ้อม อย่าง ต่อไปนี้จะเป็นคําบอกสั้นๆ
แผ่วเบา ต ้องน้อมมาพิจารณากันเอง
ด ้วยปัญญาของแต่ละคน
นั่นหมายถึงการเข ้าไปอยู่ปาก
ทาง ของความเงียบ ปากทาง เป็นปัจจัตตัง ใครทําใครได ้
ของการหลุดรอดจากบ่วงมาร
ปากทางของการหลุดรอดจาก ความรู้ตัวทั่วพร ้อม ในความ
วงจรปฏิจจสมุปบาท นั่นคือ ว่างแท ้ ในประการแรกนี้ คือ
ปากทางแห่งการพ ้นทุกข์
1) การน้อมนําเอา
บทเรียน#18
