Page 383 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 383
171
นั่นคือในขั้นสุดท ้าย หรือขั้น บทเรียน#235
หลุดพ ้น ก็ต ้องปล่อยวางความ "อุปมาอุปไมย
รู้ตัวทั่วพร ้อม หรือแม ้กระทั่ง ในความว่างแท้"
คําว่าธรรมชาติแท ้ ความว่าง =============
แท ้ออกไป ไม่มีรูปบัญญัติ
นามบัญญัติ ปราศจากการยึด 1) การตื่น คือความฝัน
ปรุง ปราศจากการเคลื่อนไหว ทั้งตื่นและหลับ คือความฝัน
ของจิตอย่างเด็ดขาด ความฝันอันไร ้ตัวจริง
ปราศจากประกายฟ้าแลบใดๆ
คือไม่ต ้องถอยจิตลงมาอีก "เรา" ก็เป็นเพียง ตัวละคร
แล ้ว สิ้นสุดกันแค่นี้ เป็นมายา ในความฝัน
อาจจะยาก แต่ทําได ้แน่นอน "เรา" กําลัง "ละเมอ" ว่าความ
ฝันเป็นความจริง
ใครทําใครได ้ ปัจจัตตัง ๆ
สุดท ้ายนี้ ขอให ้พิจารณา 2) ต ้องแน่วแน่เด็ดขาด โพล่ง
โดยแยบคายอยู่เนืองๆ เดียวถึงความว่างแท ้ ไม่
ในเรื่องความรู้ตัวทั่วพร ้อม ทั้ง วอกแวก
4 ประการ
ตามลําดับ1 2 3 4 1 2 3 4 3) ต ้องแน่วแน่เด็ดขาด ใน
จะประสพความสําเร็จแน่นอน ความว่างแท ้ ไม่วอกแวก
การเข ้าใจ และเข ้าถึง 4) เปรียบเทียบความว่างแท ้
ธรรมชาติแท ้ หรือความว่างแท ้ กับจินตภาพ
นี้ เป็นเรื่องพิเศษและวิเศษ ที่
จะประสิทธิเม คือความสําเร็จ เป็นเงาสะท ้อนของหินแท่งทึบ
ได ้ เฉพาะผู้ที่มีอิสระทาง ที่ไม่มีขอบเขตที่ว่าง ที่ไม่
ปัญญาสูงสุด กล่าวคือ มี เคลื่อนไหว มีเนื้อหาอยู่ทุกหน
ปัญญา มีความคิดได ้ด ้วย แห่ง
ตนเอง ไม่เป็นตกเป็นทาส
ทางปัญญาใดๆ หินแท่งทึบ จริงๆ ก็ไม่มี
