Page 384 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 384
172
และเงาสะท ้อนนั้น ก็มิได ้ เป็น บทเรียน#236
จริงเป็นจังอันใด "ความได้เปรียบของ
ผู้ตื่น"
สรุป จินตภาพนั้น ก็เป็นแค่คิด =============
เปรียบเทียบ คิดชั่วคราว
เหมือนแสงฟ้าแลบเล็กๆ ความได ้เปรียบของ "ผู้ตื่น"
แฉกๆ บนท ้องฟ้าแล ้วหายไป ที่มีเหนือ "ผู้หลับฝัน"
ไม่เป็นปรากฏการณ์ที่จริงจัง
แต่อย่างใด คือขณะหลับฝัน "ผู้หลับฝัน"
ไม่อาจบังคับความฝัน ของ
5) เหนือกว่าความว่างแท ้ ตนเอง ให ้เป็นไปตามใจหวัง
ก็คือหมดบัญญัติ แห่งความ ได ้เลยไม่ว่าด ้วยประการใดๆ
ว่างแท ้
แต่ "ผู้ที่ตื่นอยู่" ย่อมมีความ
6) หมดไปทุกบัญญัติ ได ้เปรียบ ถ ้าหากเข ้าใจเข ้าถึง
บัญญัติความว่างแท ้ ความว่างแท ้ได ้ ก็จะสามารถ
บัญญัติคําสอนตําราความว่าง รู้ตัวทั่วพร ้อมว่า ตนเองและ
แท ้ บัญญัติคําสอนตําราทุก สิ่งแวดล ้อมทั้งสิ้น เป็นเพียง
ชนิด แค่มายา ไม่ใช่ตัวตนจริง เป็น
เพียงเงาสะท ้อน
มันเป็นความยุติธรรม เสมอ
ภาคกัน ไม่ว่าเป็นคําสอนตํารา ฉะนั้นการปฏิสัมพันธ์ต่อกัน
ประเภทใด ต่างก็ว่างเสมอกัน ก็เป็นแค่เงาปฏิบัติต่อเงา
หรือธาตุขันธ์ต่อธาตุขันธ์
ต่างก็เป็นรูปบัญญัติ นาม ปฏิบัติต่อกัน เพียงชั่วคราว
บัญญัติ ที่ต ้องตกไปในความ
ว่างเสมอภาคกัน ไม่ควรหลงผิด คิดไปยึดปรุง
ทุกสิ่งทุกเรื่อง ให ้เป็นตัวเป็น
7) ผู้ใดตีความในปริศนาธรรม ตน เป็นเรื่องเป็นราว ลมๆ
แห่งความว่างแท ้ แล ้งๆ กันอีกต่อไป
ทั้ง 6 ข ้อ แตก
แต่มนุษย์ ไม่เคยอาศัย
ผู้นั้น นับว่า ได ้เข ้าใจเข ้าถึง ความได ้เปรียบนี้ นํามา
ความว่างแท ้ โดยสมบูรณ์แล ้ว
