Page 87 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 87
63
มาตรฐานของทางๆโน้น ที่มีข ้อพิสูจน์มีสมมุติฐานที่
มาวัด มาตัดสิน เป็นไปได ้
โดยไม่ได ้ฉุกคิดว่า โดยได ้มีโบราณาจารย์ที่ทรง
เป็นทางคนละทางกัน ความรู้เช่นท่านฮวงโป
กับคณะศิษย์ เป็นต ้นแบบ
วิธีการคิด ความเข ้าใจ ท่านพุทธทาส หลวงปู่ ดูลย์
ชุดความคิด ความเป็นมา ให ้การยอมรับ...
วิธีคิดฯลฯ ต่างกัน
ขณะนี้ก็ยิ่งเพิ่มเอาการพิสูจน์
เหมือนเอาการเดินทาง โดยการนําไปใช ้ ในการรักษา
จากกรุงเทพ ไปเชียงใหม่ ผู้ป่ วยนับแสนๆคน มานาน
ด ้วยพาหนะต่างกัน เช่น ยี่สิบปี ได ้ผลดีตรงกัน
รถยนต์กับเครื่องบิน แต่ยกเอา
มาตรฐานของเส ้ นทางการขับ "จิตว่างฯ" เป็นทางเดิน
ขี่รถยนต์ว่าจะต ้องไปตามถนน ของผู้ที่ก ้าวไปข ้างหน้า
พหลโยธินเท่านั้น ต ้องผ่าน เพื่อแสวงหาความดี
อยุธยา นครสวรรค์ ความหลุดพ ้นโดยตรง
ก่อนเท่านั้น จึงจะไปถึง
เชียงใหม่ได ้ไปด ้วยเครื่องบิน กล ้าหาญที่จะออกมาคิด
ผ่านคนละทาง นอกกรอบ แต่ยังคงอยู่ใน
โดยใช ้ เวลาน้อยลง ไม่ได ้ กรอบของผู้ทําความดี
การเรียนคณิตศาสตร์ เปิดหัวใจของตนเองให ้กว ้าง
ต ้องแสดง ขึ้นที่จะยอมรับความรู้ที่
วิธีทําก่อนเท่านั้น กว ้างขวางขึ้นกว่าแต่ก่อน
จึงจะหาผลลัพธ์ได ้
จะใช ้ วิธีคิดในใจไม่ได ้ สรรหาวิธีการเข ้าถึง
ที่ถูกจริตของตนๆ
*การจะเข ้าถึงจุดหมายใดๆ
ย่อมมีมากกว่าหนึ่งทางเสมอ โดยไม่มีใจคับแคบ
ใชัมาตรฐานเดียว
ไม่ควรจะปิดกั้นอิสระเสรี ไปวัด....
ในทางความคิดอื่นๆ กับวิธีการเข ้าถึงอื่นๆ
