Page 271 - Nobel_10.02.25_Neat
P. 271

ИЛМИЙ-ОММАБОП РИСОЛА , II ҚИСМ


         биринчи  навбатда  ўқитувчи  сифатида  кўрарди.  Кўплаб  ёш  иқти-
         содчиларга таъсир ўтказган жуда мулоҳазали иқтисодчи олим эди.
         Люиснинг иши аёлларнинг ишчи кучи билан таъминланиши ҳақи-
         даги тадқиқотларимга таъсир қилди.

                Менинг  тезисларимдан  бири  меҳнат  таклифининг  уй  хўжа-
         лиги  моделига  бағишланган,  чунки  мен  истеъмолчи  талабининг
         стандарт назариясини уй  хўжалигида  қўлламоқчи  бўлдим. Ашен-
         фелтер ва мен Тҳеилни (1967) ва истеъмолчи талаби бўйича барча
         адабиётларни ўқиётган эдик. Мен шундай деб ўйладим: «Бу, албат-
         та, меҳнат иқтисодиётига тегишли ва биз уни қўллашимиз керак».
         Биз буни бир қатор мақолаларда кузатдик [Ҳеcкман ва Ашенфелтер
         (1973); Ашенфелтер ва Ҳеcкман (1974)].
                Принстонда  жуда  кичик  статистика  дастури  бор  эди.  Барча
         статистик аспирантлар унинг кабинетига чақирилди ва мен унинг
         кенгашига бориб, муаммомни айтдим. Тукей ва унинг гуруҳи мени
         тинглашди.  Унинг  жавобини  ёқтирмадим.  Жавоби  стандарт  ҳи-
         соблаш  процедурасига  жуда  ўхшарди.  Бу  танлов  муаммосига  эъ-
         тибор бермади ва мен бу нуқтани ўтказиб юбордим деб ўйладим.
         Мени ишчи кучи иштироки, иш соатлари ва етишмаётган иш ҳақи
         моделларини  қандай  қилиб  бирлаштириш  кераклиги  ҳақидаги
         савол  жуда  қизиқтирди.  Биринчи  марта  1972  йилда  муваффақи-
         ятга эришдим деб ўйлайман (қаранг: Ҳеcкман (1974)). Эсимда, мен
         бу синтезни Рубен Гронау Нью-Йоркда бўлганида НБЕРга ташриф
         буюрганида  кўрсатдим.  (Гронау  Чикагодаги  пост-доc  бўлган,  у
         ерда Люис билан ишчи кучи таъминоти муаммоси бўйича мулоқот
         қилган.) Мен ўшанда Колумбия ва НБЕРда эдим. Ўша пайтда Тобит
         модели  каби  моделлар  ўргатилмаган.  Голдбергер  ўзининг  1964
         йилги  китобида  [Голдбергер  (1964)]  -  Голдбергернинг  секономе-
         трик назарияси  китоби чизиқли регрессия  бўйича  ажойиб китоб-
         дир, лекин пробит ва Тобит ўша пайтда четроқ мавзулар эди. Мен
         Кванддан керакли материалларнинг бир қисмини ўргандим.

                Ўша  пайтда  Кванд  МакФаддендан  олдинда  эди,  лекин  у  ҳеч
         қачон  дискрет  танлов  бўйича  ўз  ишини  тизимлаштирмаган.  Мен
         ундан  кўп  нарсани  ўргандим  ва  унинг  ишини  меҳнат  таъминоти
         муаммосига қўллашим мумкин деб ўйлардим. Ҳаммаси қанчалик
         қийин бўлиб туюлгани ҳайратланарли. Мен «Соя нархлари, бозор-


                                                                                     269
   266   267   268   269   270   271   272   273   274   275   276