Page 84 - SOCIETAL HAPPNESS SHAREing
P. 84
83
แต่ถึงแม้จะไม่ใช่นักธุรกิจจะเป็นแค่พนักงานก็ต้องอยู่ให้รอดไม่เช่นนั้น
นั่งอยู่ดีๆ ก็อาจมีคนมานั่งแทนเราได้ อาชีพ หรือหน้าที่ในองค์กรที่อันตราย
ที่สุดก็คือหน้าที่ที่เป็น Specialist เช่น วิศวกร นักบัญชี หมอ ซึ่งมีความ
เสี่ยงสูงที่จะถูกแทนที่ได้ง่ายในอนาคต องค์กรจะต้องการ Generalist คือ
คนที่รู้ลึกและรู้กว้าง นอกจากนี้ก็ต้องคิดเป็นด้วยจะมีคุณค่าสูงกว่า เพราะ
สามารถท�าประโยชน์ให้บริษัทได้เยอะ สามารถบริหารงานในขอบเขตที่กว้าง
กว่าท�าสิ่งที่ซับซ้อนได้มากกว่า ไม่ต้องเก่งขั้นเทพ แต่บูรณาการได้ขั้นเทพ
คนแบบนี้ก�าลังเป็นที่ต้องการ
ในองค์กรถ้ามีคนเก่งอยู่คนเดียวก็ไม่รอดการเป็นเจ้าขององค์กรก็ต้อง
คิดถึงผลประโยชน์ขององค์กรก่อนเช่นกัน ตอนนี้องค์กรของผมมีเป้าหมาย
อย่างชัดเจน วิสัยทัศน์ก็เช่นกันผมพยายามบริหารงานให้โปร่งใส พนักงาน
ทุกคนรู้ว่าถ้าบรรลุ KPI แล้วจะได้อะไร ได้เท่าไหร่ ต้องปรับปรุงอย่างไร
ผลลัพธ์ได้เกิน 100% องค์กรก็ต้องให้ผลตอบแทนที่คุ้มกับเขาพนักงานก็
แฮปปี้มากเพราะรู้ว่าท�าไปเพื่ออะไร และได้อะไร ได้เท่าไหร่
โจทย์ที่ผมต้องท�างานร่วมกับทีมงาน มีเป้าหมายกับทีมงานว่าเราจะ
ท�าอย่างไรให้การผลิตเบบี้ซีทมีประสิทธิภาพมากขึ้น เร็วขึ้น ราคาสามารถ
แข่งขันได้ ผมเองก็มีคู่แข่งแต่ไม่ถึงกับเป็นศัตรู ณ วันนี้โจทย์จากลูกค้า
บอกว่าขอก�าหนดส่งสินค้าจาก 4 สัปดาห์ หรือ 3 สัปดาห์ เราก็ต้องไปปรับ
ทุกอย่างให้ต้องเร็วขึ้นทั้งหมด ทั้ง Supplier ทั้งซับคอนแทรค การท�าตัวเรา
ให้ไวก็ยากแล้วการไปชวนคนอื่นให้ไวด้วยยิ่งยากกว่า และอีกจุดหนึ่งก็คือตัว
ผลิตภัณฑ์ซึ่งเป็น Order ที่จะมาแบบไม่มีฝีเข็มอีกต่อไป ซึ่งเครื่องจักรที่เรา
มีอยู่ย่อมจะใช้ไม่ได้ตอนนี้ก็ยังไม่รู้จะไปต่ออย่างไร เมื่อผลิตภัณฑ์เปลี่ยน
ความต้องการลูกค้าเปลี่ยนก็กระทบกับกระบวนการขององค์กรซึ่งเมื่อมอง
ในระดับกระบวนการก็คิดว่าต้องการพัฒนาใน 3 ระดับ ประกอบด้วย
1. ระดับใหญ่ คือการลงทุนในเครื่องจักรกลที่เป็น Automatic มากขึ้น
ซึ่งในอนาคตถ้าสามารถสร้างสายการผลิตแบบ Automatic ได้ด้วยก็จะดีมาก
2. ระดับกลาง คือเราน�าแนวคิดในการปรับปรุงมาใช้แต่สิ่งหนึ่งที่อยาก
Societal Happiness SHAREing
