Page 14 - บุญตามหลักคำสอน ตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธะ

๑.๑๐ ทานที่ไม่จัดว่าเป็นบุญ

การทานอย่าง ๕ ที่ไม่จัดว่าเป็นบุญ แต่โลกสมมติว่าเป็นบุญ คือการให้น้ าเมา ๑
การให้มหรสพ ๑ การให้สตรี ๑ การให้วัวเพศผู้ ๑ การให้จิตรกรรม ๑

ปัญจะ ทานานิ อะปุญญานิ ปุญญะ สัมมะตานิ โลกัสสะ มัชชะทานัง ๑

สะมัชชะทานัง ๑ อิตถีทานัง ๑ อุสภะทานัง ๑ จิตตะกัมมะทานัง ๑

หวังว่าท่านทั้งหลายคงเข้าใจเขตบุญที่ส าเร็จด้วยทานคือการให้

ตามที่ตถาคตตรัสบอกไว้เป็นอย่างดีแล้ว

บุญส าเร็จด้วยศีล

๒.บุญส าเร็จด้วยศีล อันเป็นมหาทาน ศีลเป็นตัวก ากับกายวาจา ท าให้

งามทางกายทางวาจา ตถาคตตรัสกับภิกษุทั้งหลายว่า ทาน ๕ ประการนี้ เป็นมหาทาน

อันบัณฑิตควรรู้ว่าเป็นเลิศ มีมานานเป็นเชื้อสายแห่งพระอริยะ เป็นของเก่า ไม่กระจัด

กระจาย ไม่เคยกระจัดกระจาย อันบัณฑิตไม่รังเกียจอยู่ จะไม่รังเกียจ อันสมณะ
พราหมณ์ผู้เป็นวิญญูชนไม่เกลียด ทาน ๕ ประการได้แก่

๒.๑ เบญจศีล หรือศีล ๕

งดเว้นจากการฆ่าสัตว์ ชื่อว่าให้ความไม่มีภัย ความไม่มีเวร ความไม่เบียดเบียน

แก่สัตว์หาประมาณมิได้ ครั้นให้ความไม่มีภัย ความไม่มีเวร ความไม่เบียดเบียนแก่สัตว์

หาประมาณมิได้แล้ว ย่อมเป็นผู้มีส่วนแห่งความไม่มีภัยความไม่มีเวร ความไม่เบียดเบียน
หาประมาณมิได้ นี้เป็นมหาทานประการที่ ๑

งดเว้นจากการลักขโมย ชื่อว่าให้ความไม่มีภัย ความไม่มีเวร ความไม่เบียดเบียน

แก่สัตว์หาประมาณมิได้ ครั้นให้ความไม่มีภัย ความไม่มีเวร ความไม่เบียดเบียนแก่สัตว์

หาประมาณมิได้แล้ว ย่อมเป็นผู้มีส่วนแห่งความไม่มีภัย ความไม่มีเวร ความไม่

เบียดเบียนหาประมาณมิได้ นี้เป็นทานมหาทานประการที่ ๒

บุญตามหลักค าสอนตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธะ เรียบเรียงและถ่ายทอด โดย หญ้าพันปี ๑๔