Page 11 - บุญตามหลักคำสอน ตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธะ
P. 11

เกิดในสกุลที่มั่งคั่ง ได้เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่ม อาหาร ความสนุกสนานรื่นเริงโดยไม่ยาก จะมี

             อ านาจวาสนาได้โภคทรัพย์ที่ผู้อื่นหาสะสมไว้อีกด้วย ความบันเทิงใจนั่นเป็นผลในชาตินี้


             ทั้งชาติหน้าก็จะได้สุคติโลกสวรรค์ ส่วนพวกคนพาลประสงค์สิ่งใดจากผู้อื่นเขาย่อมไม่ได้

             สิ่งนั้นสมปรารถนา นั่นเป็นผลในชาตินี้ และชาติหน้าก็ยังไปสู่ทุคติโลกอบายอีกด้วย

             ดังนั้นท่านทั้งหลายอย่าได้แสวงบุญด้วยทานนอกเขตค าสอนตถาคตเลย จงละความ

             ตระหนี่ยินดีในทานตามฐานะและโอกาสนี่คือทางแห่งบุญ

             ๑.๗ การอุทิศผลทานให้ญาติ เมื่อท่านทั้งหลายท าบุญด้วยทานแล้ว จงอุทิศผลทาน

             ด้วยการตั้งจิตให้ปราศจากอกุศลที่แท้จริงคือนิวรณ์ทั้ง ๕ ได้แก่  ความพอใจในกาม

             ทั้งหลาย ความพยาบาท ความหดหู่เซื่องซึม ความฟุ้งซ่านและความสงสัยในกุศล แล้ว


             จงเจริญเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขาแผ่ไพศาลไปให้แก่ญาติทั้งหลายที่ท่านจะอุทิศให้

             อย่างนี้ ท่านทั้งหลายรู้หรือไม่ว่าทานที่ให้แล้วอุทิศให้แก่ญาติผู้ล่วงลับไปแล้วนั้น จะได้รับ
             หรือไม่ได้รับผลแห่งทักษิณาทาน ตถาคตได้ตรัสกับชาณุสโสณีพราหมณ์ดังนี้ว่า


                    ๑ บุคคลผู้ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดค าหยาบ

             พูดเพ้อเจ้อ มีความอยากได้ของผู้อื่น มีจิตปองร้าย มีความเห็นผิด บุคคลนั้นเมื่อตายไป

             ย่อมเกิดเป็นสัตว์นรก เขาย่อมเลี้ยงอัตภาพอยู่ในนรกนั้น ย่อมตั้งอยู่ในนรกนั้นด้วยอาหาร

             ของสัตว์นรก ไม่อยู่ในฐานะที่จะได้รับผลของทานที่ญาติอุทิศให้ได้

                    ๒ บุคคลผู้ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดค าหยาบ

             พูดเพ้อเจ้อ มีความอยากได้ของผู้อื่น มีจิตปองร้าย มีความเห็นผิดบุคคลนั้นเมื่อตายไป


             ย่อมเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน เขาย่อมเลี้ยงอัตภาพอยู่ในสัตว์เดรัจฉานนั้น ย่อมตั้งอยู่ในสัตว์

             เดรัจฉานนั้น ด้วยอาหารของสัตว์ผู้เกิดในก าเนิดสัตว์เดรัจฉาน ไม่อยู่ในฐานะที่จะได้รับผล
             ของทานที่ญาติอุทิศให้ได้


                   ๓ บุคคลผู้เว้นขาดจากการฆ่าสัตว์ เว้นขาดจากการลักทรัพย์จากการประพฤติผิด

             ในกาม เว้นขาดจากการพูดเท็จ เว้นขาดจากการพูดส่อเสียด เว้นขาดจากการพูดค า

             หยาบ เว้นขาดจากการพูดเพ้อเจ้อ ไม่มีความอยากได้ของผู้อื่น มีจิตไม่ปองร้าย มีความ

             เห็นชอบ บุคคลนั้นเมื่อตายไปย่อมเกิดเป็นมนุษย์เขาย่อมเลี้ยงอัตภาพในมนุษย์โลกนั้น

             ย่อมตั้งอยู่ในมนุษย์นั้นด้วยอาหารของมนุษย์ ไม่อยู่ในฐานะที่จะได้รับผลของทานที่ญาติ

             อุทิศให้ได้


                    ๔ บุคคลผู้เว้นขาดจากการฆ่าสัตว์จากการลักทรัพย์จากการประพฤติผิดในกาม

             จากการพูดเท็จ จากการพูดส่อเสียดจากการพูดค าหยาบ จากการพูดเพ้อเจ้อ ไม่มีความ

             บุญตามหลักค าสอนตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธะ      เรียบเรียงและถ่ายทอด โดย หญ้าพันปี               ๑๑
   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16