Page 138 - มนุษย์
P. 138
เป็ดที่หายไป
จิตรกร บุญอาจ
คราบเลือดจากซากศพเป็ดกระจัดกระจายยาวเป็นทางไปหลายเมตรจนถึง
ทุ่งนาของเพื่อนบ้านแล้วหายเข้าไปในโพราหญ้า เด็กหนุ่มและพ่อต่างตกใจกับซากศพ
เป็ดที่ตายนับสิบ ลักษณะของศพเป็ดคล้ายกับถูกขย�าด้วยคมเขี้ยวของสัตว์บางชนิด
เศษเนื้อจากซากศพไม่ว่าจะเป็นคอ ปีก ขาถูกแยกออกจากล�าตัวกระจัดกระจายไป
คนละทิศไม่เหลือชิ้นดี สองพ่อลูกต่างสงสัยในต้นเหตุที่ท�าให้เป็ดของพวกเขาเป็นเช่นนี้
ท่ามกลางชนบทที่อ้อมล้อมไปด้วยพื้นที่ท�าการเกษตร ต้นไม้น้อยใหญ่ขึ้น
ปะปนกันมากมาย แผ่นดินสีส้มที่เต็มไปด้วยฝุ่นจากฤดูแล้งถูกพัดพาไปตามแรงลม
กระจายล่องลอยอยู่ในอากาศ เด็กหนุ่มและครอบครัวอาศัยอยู่ในพื้นที่ชนบทแห่งนี้
ภายใต้หลังคากระเบื้องสีเขียวซึ่งเป็นวิมานหลังเล็กที่เต็มไปด้วยพืชผักสวนครัวอยู่
บริเวณด้านข้างของรั้วบ้าน ถัดจากบริเวณหลังบ้านเป็นกอไผ่สีเขียวน้อยใหญ่ที่ขึ้น
ล้อมรอบสระน�้าขนาดกลาง ในพื้นที่แห่งนี้พ่อของเด็กหนุ่มได้ท�าการเลี้ยงเป็ดไว้เป็น
จ�านวนมากเพื่อจ�าหน่ายและน�ามาประกอบเป็นอาหาร เด็กหนุ่มคอยเฝ้าดูพฤติกรรม
ต่าง ๆ ที่แสนจะประหลาดของพวกมันอย่างตื่นเต้น พวกมันบางตัวมีสีขาวล้วนแต่บาง
ตัวก็มีก็มีสีด�าผสม เส้นขนสีขาวบริสุทธิ์ถูกจัดเรียงอยู่บนปีกของพวกมันอย่างเป็น
ระเบียบสวยงาม
ดวงตะวันเริ่มเคลื่อนตัวไปอยู่ริมขอบฟ้าแล้วค่อย ๆ เคลื่อนตัวลับขอบฟ้าไป
หลงเหลือไว้เพียงแสงสีแดงเข้มของมัน ชนบทแห่งนี้ถูกปกคลุมไปด้วยความมืด
ธรรมชาติคล้ายกับหยุดเคลื่อนไหว เหล่าต้นไม้แลดูนิ่งสงบท่ามกลางความมืด
ความหลับใหลรวมไปถึงฝูงเป็ดนับสามสิบกว่าตัวก็จับกลุ่มนอนรวมกัน เว้นแต่เพียง
สองพ่อลูกที่เดินมาพร้อมกับแสงไปฉายบนหัวก�าลังตรงเข้าไปบริเวณที่อยู่ของเป็ด
พ่อ : เอากรรไกรให้พ่อหน่อย
เด็กหนุ่ม : พ่อจะท�าอะไรอ่ะ
จิตรกร บุญอาจ 135
