Page 75 - มนุษย์
P. 75
“ห้องนอนของไข่เจียวอยู่ชั้นสองนะ... นี่กุญแจ” ลุงบดินทร์ยื่นกุญแจให้
เธอยกมือไหว้
“เอ่อ คุณลุงคะแล้วพ่อกับแม่ของไข่เจียวล่ะคะ” ไข่เจียวพูด พลางมองลึก
เข้าไปในดวงตาของลุงบดินทร์เหมือนต้องการจับผิดอะไรบางอย่าง
“ทั้งสอง... เสียแล้วน่ะ” ลุงบดินทร์กลืนน�้าลายอึกใหญ่ ก่อนจะเบือนหน้าหนี
ค�าตอบของคุณลุงเหมือนกับสายฟ้าที่ผ่าลงมากลางศีรษะของหญิงสาว เธออึ้งอยู่พัก
ใหญ่ก่อนจะถามด้วยเสียงราบเรียบไร้ความรู้สึก
“เป็นอะไรถึงเสียคะ” ไข่เจียวมองลึกเข้าไปในสายตาของลุงบดินทร์อีกครั้ง
คราวนี้เธอมองเพื่อจะได้รู้ว่าสิ่งที่คุณลุงจะพูดต่อไปนี้เป็นจริงหรือเรื่องโกหกกันแน่
“พ่อของเธอเสียด้วยโรคมะเร็ง ส่วนแม่ของเธอ...” ลุงบดินทร์เงียบไปครู่ใหญ่
“อุบัติเหตุน่ะ” ค�าตอบของลุงบดินทร์ท�าให้ไข่เจียวนึกถึงภาพในความคิด
15 ปีผ่านไป ไม่ได้ไวอย่างที่คิด!
หลังจากที่ไข่เจียวได้ย้ายไปอาศัยกับคุณลุงบดินทร์ อมยิ้มก็ติดต่อมาหาเธอ
อมยิ้มอยู่กับครอบครัวฐานะค่อนข้างดีท�าให้ทั้งสองมีโอกาสได้เรียนโรงเรียนเดียวกัน
และไข่เจียวก็ได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีมาตลอดท�าให้เธอมีวันนี้
“ว่าไงหมอเจียววันนี้อยู่เวรดึกหรือ” เสียงหวานเอ่ยขึ้น ท�าให้ไข่เจียวที่ก�าลัง
เขียนรายงานประวัติคนไข้เงยหน้าขึ้นมามองอย่างขัดใจนัก
“อ้าว อมยิ้มเวรดึกเหมือนกันหรอ” สีหน้าตกใจของไข่เจียว ท�าให้อมยิ้มอดที่
จะหัวเราะไม่ได้ ใช่แล้ว เราทั้งสองท�างานในโรงพยาบาลเดียวกัน
“ใช่แล้ว เอ้านี่ เค้กส้ม อมยิ้มซื้อมาฝาก” อมยิ้มพูดแล้วยื่นถุงให้ไข่เจียว
“โอโห อมยิ้มนี่รู้ใจจริง ๆ” ไข่เจียวยื่นมือไปรับถุงเค้กส้ม
“เดี๋ยวอมยิ้มขอตัวไปดูคนไข้ก่อนนะ” อมยิ้มพูดแล้วโบกมือลาไข่เจียว
“คุณหมอคะ เคสด่วนค่ะ ทางนี้ค่ะ!” พยาบาลอายุประมาณสามสิบกว่า
ตะโกนเรียกไข่เจียวด้วยน�้าเสียงกระวนกระวาน ไข่เจียวลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว แล้ววิ่ง
ตามพยาบาลไปอย่างไม่รอช้า รถเข็นคนไข้ถูกเข็นเข้ามาในโรงพยาบาลพร้อมกับบุรุษ
พยาบาล ไข่เจียววิ่งมาถึงรถเข็นคนไข้ด้วยอาการหืดหอบ และเธอเลือกที่จะถามข้อมูล
72 สานกล้าวรรณกรรม 3
