Page 78 - มนุษย์
P. 78
ฉุดกระชากลากถูอยู่ข้างทาง แม่ของอมยิ้มจึงตะโกนเรียกให้คนมาช่วย และตัวเธอ
เองก็เข้าไปช่วยไข่เจียวด้วย! แม่ถูกมีดเสียบเข้าที่หน้าท้องอย่างรวดเร็ว เลือดทะลัก
ออกมาอย่างไม่ขาดสาย ชายหนุ่มสองคนรีบหนี ทั้งไข่เจียวและอมยิ้มท�าได้แค่ร้องไห้
ตามประสาเด็ก
“ดลยา” แม่ของไข่เจียว หลังจากที่เธอรู้ว่าลูกของเธอโดนลักพาตัวไปก็ออก
ตามหาไปทั่วหมู่บ้าน และเธอก็เข้าเห็นเหตุการณ์พอดี เธอตัดสินใจที่จะน�าอมยิ้ม
มารับเลี้ยง เพื่อเป็นการรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด และรับผิดชอบเรื่องที่ท�าให้
เธอต้องมาเสียแม่อีกคน แต่กลับไม่ง่ายดังที่คิด เมื่อไข่เจียวไม่ยอมรับอมยิ้มเข้ามาใน
ครอบครัว
“แม่คะ หนูไม่อยากมีเพื่อนสกปรกแบบนี้ หนูไม่เอาๆ” เด็กน้อยโวยวายลั่น
“ขอโทษพี่เดี๋ยวนี้นะ พูดกับพี่แบบนี้ได้ยังลูก” คนเป็นแม่ต�าหนิ
“หนูไม่อยากมีพี่สกปรกแบบนี้ ถ้ามียัยคนนี้ก็ต้องไม่มีหนูในบ้านหลังนี้”
ในที่สุดแม่ของเธอต้องน�าอมยิ้มไปไว้ที่สถานสงเคราะห์เด็กก�าพร้า อมยิ้ม
แอบหนีออกมาจากสถานสงเคราะห์เด็กก�าพร้า และแอบมาที่บ้านของไข่เจียวบ่อยๆ
เพื่อรอการการแก้แค้น ให้รู้ว่าการที่เราเสียคนที่เรารักไปมันเป็นยังไง ไข่เจียว! วันนี้
เป็นโชคดีของเธอที่เข้ามาเห็นเหตุการณ์บางอย่างเข้า!
ตุ้บ! เสียงของหนักร่วงหล่นลงพื้น
“แม่คะ!” เด็กน้อยอายุประมาณหกขวบ วิ่งร้องไห้เข้าไปหาแม่ของเธอที่กอง
อยู่บนพื้น
“อย่ามาส�าออย!... แก นังเนรคุณ เอาเงินมาสิวะ แกเอาไปซ่อนไว้ที่ไหน”
“ฉันไม่มี” ผู้หญิงคนนั้นพูดขึ้นแล้วมองหน้าชายหนุ่มอย่างเหลืออด
“ได้ แกจะมีหรือไม่มี” ชายหนุ่มชูมีดขึ้นมาขู่
“พี่อย่าท�าอะไรบ้าๆ นะ!” หญิงสาวตวาดใส่ผู้เป็นพี่อย่างเหลือทน
“คุณลุงอย่าท�าอะไรแม่ไข่เจียวนะคะ” จู่ๆ เด็กสาวก็โผเข้าไปกอดขา
ของชายหนุ่มแล้วร้องไห้ เขาสะบัดขาจนเด็กสาวกระเด็นชนก�าแพง แล้วเข้าไป
กระชากคอเสื้อหญิงสาวที่กองอยู่บนพื้นอย่างเลือดเย็น เด็กน้อยวิ่งออกไปด้านนอก
มาฆวรรณ วรรณแก้ว 75
