Page 79 - มนุษย์
P. 79
เพื่อขอความช่วยเหลือจากเพื่อนบ้านข้างๆ
“พี่หนูขอร้องอย่าท�าแบบนี้เลย สงสารไข่เจียวมัน เงินอยู่ในกระเป๋าพี่เอาไป
หมดเลย แต่สัญญากับหนูได้มั้ยว่าจะไม่ท�าแบบนี้ต่อหน้าไข่เจียวอีก” ดลยาสงสารลูก
น้อยของเธอเมื่อลูกน้อยวิ่งออกไป
“ได้ ให้ตั้งแต่แรกก็จบ!” หลังจากที่บดินทร์พูดจบ เสียงรถชนอะไรบางอย่าง
ก็ดังขึ้นทั่วหมู่บ้าน บดินทร์รีบทิ้งมีดแล้ววิ่งออกไปดูเหตุการณ์ เพราะอีกใจหนึ่งก็อด
เป็นห่วงหลานสาวของตัวเอง บดินทร์ก็ไม่ได้เป็นคนใจร้ายใจด�าอะไรขนาดนั้น!
ดลยาที่กองอยู่บนพื้นพยายามลุกขึ้นแต่ก็ลุกไม่ได้ อมยิ้มที่แอบอยู่หลังเสาก็
เดินเข้ามาช่วยประคองดลยา ดลยาตกใจไม่น้อยเมื่อเธอเห็นอมยิ้ม ความรู้สึกผิด
เกิดขึ้นมาทันที อมยิ้มหยิบมีดของลุงบดินทร์ขึ้นมาแทงที่ท้องของดลยาอย่างรวดเร็ว
เธอเสียบเข้าไปจนมีดฝังลึกลงไปในเนื้อ เธอแทงซ�้าๆ จนดลยาตาย เลือดสีแดงข้นพุ่ง
กระฉูดเต็มใบหน้าของอมยิ้ม ในที่สุดหนูก็แก้แค้นให้แม่แล้วนะ... อมยิ้มแสยะยิ้ม
“หลังจากที่เธอวิ่งออกไป เธอก็โดนรถชน และความทรงจ�าบางส่วนของเธอ
เลยหายไป” ไข่เจียวกระพริบตาอย่างช้าๆ พร้อมกับน�้าตาที่ไหลอาบแก้มของเธอ
เรี่ยวแรงของเธอก�าลังจะหมดลงไปทุกที แต่ความผิดที่เธอท�าไม่มีวันหมดสิ้นไป แม้เธอ
จะตายก็ตาม และสิ่งที่เธอได้ท�าจะเป็นตราบาปติดตัวเธอตลอดไป ติดไปกับร่างที่ไร้
ลมหายใจของเธอ!
“ไม่นานคุณลุงของเธอก็กลับมาพบแม่ของเธอนอนตายจมกองเลือด มันกลัว
คนจะคิดว่ามันเป็นคนฆ่าแม่ของเธอ เลยน�าศพแม่ของเธอไปฝังอย่างลับๆ พอหลังจาก
ที่เธอหายดี ก็พาเธอมาอยู่ที่บ้านเด็กก�าพร้าเพราะกลัวเธอคิดว่าแม่ของเธอตายเพราะ
มัน! แต่ไม่น่าเชื่อว่ามันจะตายเพราะฝีมือของเธอ ไข่เจียว ฮ่าๆ” ความรู้สึกผิดวนอยู่
ในหัวของไข่เจียวไปมาราวกับตอกย�้าสิ่งที่เธอได้ท�าลงไป
“เป็นไงล่ะ ไข่เจียว ได้ฟังเรื่องสนุกๆ ของชีวิตเธอแล้วยิ้มไม่ออกเลยล่ะสิ
ขอโทษนะที่ตอนจบ ไม่ได้สวยอย่างที่เธอคิด... ลาก่อนเพื่อนรัก!”
*******
76 สานกล้าวรรณกรรม 3
