Page 84 - มนุษย์
P. 84
“หนูเองค่ะครู” ฉันรีบยืนขึ้นตอบครูด้วยเสียงสั่นๆ
“ท�าไมครูถามถึงไม่รีบตอบล่ะ” ครูสมหญิงพูดด้วยน�้าเสียงอันแข็งกร้าว
เพื่อนๆ ในห้องได้ยินก็ตกใจแล้วก็ซุบซิบกันเสียงดังจนครูสมหญิงฟาดไม้เรียวไปที่โต๊ะ
อีกหนึ่งที
“ขอโทษค่ะ” ครูสมหญิงมองตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาค่อนข้างเหยียด
“แนะน�าตัวกับเพื่อนสิ”
“สวัสดีค่ะทุกคน ฉันชื่อนางสาวนาราค่ะ ย้ายมาจากต่างจังหวัดตามพ่อแม่
ของฉันมาค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ” ฉันแนะน�าตัวเองให้เพื่อนๆ ฟัง แต่เพื่อนๆ
ท�าได้เพียงแค่ส่งยิ้มมาให้ในตอนนี้
“ส�าหรับนักเรียนใหม่ครูชื่อครูสมหญิง เป็นครูสอนอยู่ในรายวิชาชีววิทยา”
ครูสมหญิงพูดกับฉันด้วยน�้าเสียงห้วนๆตามประสาครูสูงอายุทั่วไป หลังจากนั้นครูก็
เริ่มพูดเข้าสู่บทเรียน
“วันนี้เราจะมาเรียนเรื่องความหลากหลายทางชีวภาพกันนะคะ เปิดหนังสือ
ไปที่หน้าที่ 5 แล้วอ่านในใจตั้งแต่บรรทัดแรกจนถึงหน้าที่ 20 นะคะ เป็นเรื่องของ
แบคทีเรียทั้งหมด”
ฉันรู้วิธีการสอนของครูที่โรงเรียนนี้ถึงกับตกใจเล็กน้อย และก�าลังคิดในใจว่า
ท�าไมครูถึงไม่อธิบายเนื้อหาก่อน ท�าไมไม่พูดอะไรเลยล่ะ อยู่ๆ ก็มาสั่งให้อ่านเอง
ถ้าสั่งให้อ่านเองขนาดนี้หนูไม่ต้องมาโรงเรียนก็ได้มั้งคะ
“เอาน่า นารา เดี๋ยวเธอก็ชินเองแหละ” นัทพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้
“ครูแกสอนแบบนี้เหรอ” ฉันถามนัทด้วยความสงสัย
“อื้ม ก็แบบนี้แหละ” นัทตอบ
“อ้าว ละแบบนี้เธอเรียนรู้เรื่องเหรอ”
“ถึงครูจะสอนยังไง เราก็เรียนไม่รู้เรื่องอยู่ดีแหละ” ค�าตอบของนัทท�าให้ฉัน
หลุดหัวเราะออกมา
ทั้งสองคนนี้คุยกันเสียงดังคิกคักรบกวนสมาธิของเพื่อนๆ ในขณะที่เพื่อนคน
อื่นๆ ก�าลังตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือกัน ท�าให้ครูสมหญิงเริ่มจะรู้สึกตัว ครูจึงได้ลุกขึ้นยืน
แล้วฟาดไม้เรียวไปที่โต๊ะอีกหนึ่งที ท�าให้ทุกคนตกใจและเงียบกันหมด
อภิตะวัน อัตถวิบูลย์ 81
