Page 89 - มนุษย์
P. 89
“หวัดดีนัท เราเอาหนังสือมาอ่านเสริมนะ วันนี้เราพร้อมมาก” ฉันพูดกับนัท
“อ่อ ฟิตจังเลยเนาะ” นัทแซว ฉันก็ตอบกลับไปว่า
“แน่นอนดิ เดี๋ยววันนี้คอยดูเราเหอะ” วันนี้ฉันยิ้มแย้มมากพร้อมกับชวนนัท
ไปเข้าแถว นัทท�าหน้างงและรู้สึกสงสัยว่าวันนี้ฉันจะท�าอะไร
หลังจากที่พิธีหน้าเสาธงจบเรียบร้อยแล้ว ฉันวิ่งกลับมาที่ห้องเรียนพร้อมกับ
น�าหนังสือขึ้นมาอ่านทวนก่อนเรียน
“ท�าไมขยันจังอ่ะ ไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้มั้ง” นัทถาม
“ก็เวลาครูถามจะได้ตอบได้ไง” ฉันเงยหน้าขึ้นมาตอบนัท แล้วก็ก้มหน้ากลับ
ไปอ่านหนังสือต่อ
“ครูสมหญิงมาแล้วทุกคน” เพื่อนคนหนึ่งตะโกนเข้ามาจากนอกห้อง นี่เป็น
ครั้งแรกที่เลยที่ฉันยินดีต้อนรับการมาของครูสมหญิง เสียงรองเท้าในต�านานใกล้
เข้ามาเรื่อยๆ
“นักเรียน เคารพ” หัวหน้าห้องบอกชั้น
“สวัสดีค่ะ/ครับ” นักเรียนทุกคนกล่าวทักทายครู แต่ครูสมหญิงเหมือนจะ
จ้องมาที่ฉัน แต่ไม่สนใจหรอก วันนี้เราพร้อมหนิ
“นักเรียนได้ไปอ่านหนังสือมารึเปล่าคะ” ครูสมหญิงถามนักเรียน
“อ่านมาแล้วค่ะ” ฉันตอบเสียงดังกว่าเพื่อนๆคนอื่นในห้องด้วยความมั่นใจ
พร้อมกับส่งรอยยิ้มให้กับครูสมหญิง ครูผู้ที่มีหน้าที่โหดอยู่หน้าเดียว ครูก็ไม่สนใจละก็
พูดต่อ
“เอาล่ะค่ะ ให้นักเรียนทุกคนเปิดหนังสือไปที่หน้า 21 ให้อ่านจนจบ
อาณาจักรโปรติสตาเลยนะคะ
“โอเคค่ะ” ฉันก็ตอบครูสมหญิงอยู่คนเดียวในห้อง ครูสมหญิงก็ยังท�าท่าทาง
ที่ไม่สนใจ ท�าเป็นไม่สนใจหนูหรีอคะครู เดี๋ยวคอยดูละกันค่ะ ในขณะที่เพื่อนๆคนอื่น
ตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือกันเพราะกลัวโดนครูสมหญิงถาม แต่ฉันกลับไม่มีอะไรท�า
จึงหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเล่น ครูสมหญิงเห็นจึงลุกขึ้นเดินมาหาฉัน ครูต้องมาถาม
เราแน่ๆ แล้วเราก็จะได้แสดงความฉลาดของเราออกมาให้ทุกคนได้เห็นกัน ฉันแอบยิ้ม
อยู่คนเดียว ครูสมหญิงกระชากโทรศัพท์ออกจากมือของฉันแล้วขว้างออกไปนอก
86 สานกล้าวรรณกรรม 3
