Page 31 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

Η΄ Παλαιολόγος, ο απελευθερωτής μας, έκανε τα πάντα για να
ξαναστήσει την αυτοκρατορία μας στα πόδια της. Έτσι κατάφερε να
ανακαταλάβει τη νότια Πελοπόννησο, με κέντρο αρχικά τη
Μονεμβασιά κι ύστερα τον Μυστρά που τον είχαν χτίσει οι Φράγκοι
από την αρχή που πάτησαν το πόδι τους στον Μοριά. Κατόπιν ο
Μιχαήλ Η΄ έστησε από την αρχή και την αυλή του στην
Κωνσταντινούπολη. Μάζευε τότε δίπλα του όλους τους άξιους και
έξυπνους νέους που μπορούσαν να του είναι χρήσιμοι. Έτσι, πολλά
αρχοντόπουλα μετοίκησαν από τον Μοριά στην Πόλη. Ανάμεσά τους
ήταν κι ένας Σοφιανός πρόγονός μας, ο οποίος ήταν πολύ άξιος. Στην
αρχή τον διόρισαν στην αυτοκρατορική γραμματεία. Στη συνέχεια
εκτίμησαν τα προσόντα του και του έδωσαν υπεύθυνες θέσεις, μέχρι
και ανώτερα αξιώματα. Μάλιστα είχε τη δυνατότητα να βλέπει από
κοντά τον αυτοκράτορα, πράγμα που έκαναν μόνο οι έμπιστοί του.
Το πιο υψηλό αξίωμα που κατείχε ήταν το νοταριακό, που σημαίνει
ότι ήταν ο άνθρωπος που συνέτασσε τις επίσημες αυτοκρατορικές
εντολές κι άλλα έγγραφα μεγάλης σημασίας. Πιθανόν από αυτή του
την ιδιότητα να τον φώναζαν τότε «Νοτάριο» ή «Νοταρά», δηλαδή
«μεγάλο Νοτάριο». Έτσι μάλλον του έμεινε το προσωνύμιο, το ίδιο
και στην οικογένειά μου.
Επιπλέον, αυτός ουσιαστικά έγινε ο γενάρχης όλων των μετέπειτα
Νοταράδων. Ήταν ο έμπιστος του αυτοκράτορα, που με τον καιρό
αναλάμβανε και αποστολές προς τη Δύση, στους Φρά​γκους της
Ελλάδας ή και σε άλλους μικρούς Έλληνες ηγεμόνες. Εγγονός αυτού
του Νοταρά ήταν ο παππούς μου ο Νικόλαος ο οποίος κατάφερε να
προωθηθεί ακόμα πιο ψηλά. Έγινε «οικείος» του αυτοκράτορα, που
πάει να πει κάτι λιγότερο από συγγενής εξ αίματος, αλλά όχι
κατώτερος σε αξία από αυτούς. Μπορούσε μάλιστα να συνομιλεί
προσωπικά με τον αυτοκράτορα και τα μέλη της οικογένειάς του,
μιας κι ήταν μέλος του μικρού συμβουλίου του αυτοκράτορα.
Επιπλέον έλαβε αξιώματα όπως του «Καβαλλάριου» και του
«Μεγάλου Διερμηνευτή» επί αυτοκράτορα Μανουήλ Β΄. Με άλλα
λόγια, ήταν, θα έλεγα, κάτι σαν τον εξ απορρήτων του αυτοκράτορα
ή τον πιο έμπιστό του, αν δε σας ακούγεται υπερβολικό.
Όμως ο παππούς, αν και είχε τέτοια αξιώματα, δεν έμεινε