Page 34 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

Εκεί απέκτησε οικογένεια, κτήματα, πύργους, υποστατικά, ζώα κι
έγινε μεγάλος και τρανός. Πάντως, να τονίσω ότι έφτιαξε την
περιουσία του όχι κατά το διάστημα που ο Μοριάς ήταν ακόμη στα
χέρια των Παλαιολόγων αλλά αργότερα, όταν τούρκεψε.
Και τώρα λίγα λόγια για τον πατέρα μου, τον Λουκά, αν και γι’
αυτόν πολλάκις θα αναφερθώ πιο κάτω στο κείμενό μου. Λοιπόν, ο
Λουκάς, όπως είπα, ήταν ο δεύτερος γιος του παππού Νικόλα. Ήδη
νέος είχε παντρευτεί την Ελπίδα από το σόι των Παλαιολόγων. Με
τη βοήθεια του παππού, αλλά και με τη δική του ικανότητα, γρήγορα
προσαρμόστηκε στην καινούργια του ζωή στο παλάτι κι έλαβε καλή
μόρφωση. Εξάλλου κι ο ίδιος πίστευε πολύ στην εκπαίδευση και στην
παιδεία γενικότερα και πάντα έλεγε ότι οι Έλληνες πρέπει να
γνωρίζουν τουλάχιστον πέντε ξένες γλώσσες.
Ο πατέρας έμαθε από νωρίς τις μηχανορραφίες του παλατιού και
κατάφερε να αναλάβει σπουδαία αξιώματα. Έτσι, επί βασιλείας
Ιωάννη Η΄ Παλαιολόγου κατείχε το υψηλότατο αξίωμα του
«Μεσάζοντος». Τον 15ο αιώνα ανέλαβε και διπλωματικές
αποστολές. Για παράδειγμα, το 1423 είχε πάει με δώρα στο σουλτάνο
Μουράτ Β΄, στη Μικρά Ασία, για να καταφέρει να κλείσει μαζί του
συνθήκη ειρήνης. Πράγματι, τον επόμενο χρόνο τα κατάφερε, αν και
οι όροι ήταν βαρείς. Αλλά ο πατέρας μου ήταν ικανός και αρκετά
πονηρός και τίποτα δεν μπορούσε να ανακόψει την ανοδική του
πορεία. Λοιπόν το 1448 ήταν ο επίσημος συνυπογράφων εκ μέρους
του αυτοκράτορα Ιωάννη Η΄ στη συνθήκη ειρήνης με τους Βενετούς
και το δόγη Φραγκίσκο Φόσκαρι.
Ο Λουκάς Νοταράς υπήρξε ίσως ο σημαντικότερος υποστηρικτής
του Δεσπότη Κωνσταντίνου Παλαιολόγου Δραγάση στον Μυστρά.
Γι’ αυτό, όταν έγινε αυτοκράτορας, του έδωσε και το ύπατο αξίωμα
του Μεγάλου Λογοθέτη και Διερμηνευτή, δηλαδή του
πρωθυπουργού του κράτους. Ήταν τα ύπατα αξιώματα και είχαν
καθιερωθεί πολλά χρόνια πριν, ήδη από τους αυτοκράτορες
Κομνηνούς. Αλλά οι Παλαιολόγοι τους προσέδωσαν αίγλη και μεγάλη
αξία. Έτσι ο πατέρας προήδρευε σε όλη την αριστοκρατία και τη
γραφειοκρατία της αυτοκρατορίας. Είχε δε τις ευρύτερες πολιτικές
και οικονομικές εξουσίες.