Page 39 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

άρχισα σιγά σιγά να κατεβαίνω τις σκάλες, αλλά πριν ακόμη φτάσω
κάτω, άκουσα ομιλίες. Διέκρινα τη φωνή του παππού και του
υπηρέτη που είχε μόλις επιστρέψει από τη Μητρόπολη. Λίγο μετά
προστέθηκε και η μητέρα μου.
«Όπως τ’ ακούς, άρχοντα Νοταρά. Όλος ο κόσμος είναι κάτω. Οι
Παλαιολόγοι σε μισή ώρα θα ανέβουν στο κάστρο».
«Και τώρα;»
«Τώρα είναι όλοι στην εκκλησία. Ο ναός έχει γεμίσει από ασήμι,
χρυσάφι και βελούδο. Είναι εκεί και όλοι οι άρχοντες που έσπευσαν
να τους προϋπαντήσουν».
«Άκουσες τίποτε άλλο;» πετάχτηκε η μάνα μου.
«Δηλαδή;»
«Καμιά φήμη… κάτι τέλος πάντων».
«Ο κόσμος έλεγε ότι θα γίνει τριήμερο γλέντι στο κάστρο. Μετά
οι Δεσπότες θα ξεκουραστούν».
«Κι ο Κωνσταντίνος;» ρώτησα μπαίνοντας ανάμεσά τους.
«Αυτός… δεν ξέρω, δεσποσύνη. Χήρος είναι, ίσως πάει σε κάποιο
εξοχικό κάστρο του στον Μοριά με καμιά συντροφιά…» είπε ο
υπηρέτης.
Να πω εδώ ότι ο Κωνσταντίνος είχε παντρευτεί το 1427, αν
θυμάμαι καλά, τη Μανταλένα, ανιψιά του Λατίνου κόμη των Ιονίων
νήσων και της Ηπείρου Καρόλου Α΄ Τόκκου. Αλλά πέθανε νεότατη
και εντελώς ξαφνικά το 1429.
«Και τι σε νοιάζει εσένα;» ρώτησε η μάνα μου ρίχνοντάς μου ένα
περίεργο βλέμμα.
Στραβομουτσούνιασα.
«Απαγορεύεται, δηλαδή, να ρωτήσω;» είπα.
Μπορεί… μπορεί να είναι πολύ μόνος… σκεφτόμουν. Αλλά πάλι,
τι εννοεί τούτος; Με ποια συντροφιά; Αφού ακόμη δεν έχει κλείσει
τρία χρόνια χήρος. Λένε ότι την αγάπαγε πολύ. Αλλά κι αυτός με
Φράγκισσα; Μυαλό δεν είχε, μεγάλος άνθρωπος; Χαθήκαμε οι
ορθόδοξες; Τόσες όμορφες κοπέλες έχει ο Μυστράς, έπρεπε να πάρει
μια ξενομερίτισσα; Αλλά τέτοιος δεν είναι κι ο αδελφός του ο
Δεσπότης Θεόδωρος;
Εδώ να κάνω μια παρένθεση και να πω λίγα λόγια για τον