Page 16 - โครงงานคณิต

การจัดการ ( management )

การจัดการใชทรัพยากรฯ อยางถูกวิธีและเปนระบบ เพื่อใหทรัพยากรฯ เพียงพอกับความตอง

การและเกิดผลกระทบนอยที่สุด ทําไดโดย

1. การฟนฟูและปรับปรุงคุณภาพ ทรัพยากรธรรมชาติ เมื่อใชแลวมีสมบัติไมเหมาะที่จะใชตอ

ตองมีการปรับปรุง และฟนฟูคุณภาพใหดี กอนนํากลับมาใช เชน การบําบัดน้ําเสีย การใสปุยบํารุงดิน

การปลูกพืชหมุนเวียน การซอมแซมอุปกรณเพื่อนํากลับมาใชใหม

2. การใชใหเกิดประโยชนสูงสุด ใช ทรัพยากรฯ ใหถูกประเภทถูกวิธี จะเกิดประโยชนสูงสุด

ผลพลอยไดจากการใช ทรัพยากรฯ นํามาใชประโยชนตอไดอีก เชน นําขี้เลื่อยมาอัดเปนกอน เปนแทง

เพื่อทําเฟอรนิเจอรแทนแผนไม

3. การนํากลับมาใชใหม ( recycle )

4. การแสวงหาแหลงทรัพยากรเพิ่มเติม เชนการสํารวจแหลงแรในทะเลลึก แหลงน้ํามันดิบ

การสํารวจแหลง ทรัพยากรฯ จากนอกโลก

5. การหาสิ่งอื่นมาทดแทน เชน ใชเสนใยสังเคราะหแทนขนสัตว ใชอะลูมิเนียมแทนเหล็ก

ใชพลาสติกแทนไม ใชพลังงานแสงอาทิตยแทนเชื้อเพลิง

การบูรณาการวิชาคณิตศาสตรกับวิชาอื่น

แฮรบารท (Herbart : 1890) นักปรัชญาการศึกษาชาวเยอรมันเปนผูริเริ่มการเรียนการสอน

แบบบูรณาการขึ้นเมื่อประมาณหนึ่งศตวรรษที่ผานมาแลว ดิวอี้ (Dewey : 1933) นักการศึกษาชาว

อเมริกันเปนผูนําแนวคิดนั้นนํามาเสนอใหเปนรูปธรรมมากขึ้นภายใตปรัชญาที่เชื่อวา การศึกษาจะ

ตองพัฒนาผูเรียนในลักษณะเบ็ดเสร็จในตัว มิใชพัฒนาเพียงเฉพาะเรื่องใดเรื่องหนึ่งหรือดานใดดาน

หนึ่งเทานั้น การดําเนินการในการนําเสนอแนวคิดของหลักสูตรและการเรียนการสอนแบบบูรณาการซึ่ง

ดิวอี้เปนผูริเริ่มนี้ไดรับการสนับสนุนจากนักการศึกษาที่มีชื่อเสียงหลายคน ในระยะเวลาตอมาเชน

บรูเนอร (Bruner : 1986) วีกอทสกี้ (Vygotsky : 1978) และโรกอฟ (Rogoff : 1990) เปนตน

(กรมวิชาการ 2539 : 3-5) นักการศึกษาของไทยหลายคนอาทิ สุมิตร คุณากร (2518) สงัด

อุทรานันท (2527) และ ธํารง บัวศรี (2532) ก็ไดนําหลักการในเรื่องนี้มาเผยแพรและทดลองใชมา

โดยลําดับ