Page 72 - δημιουργική γραφή
P. 72
Ραξίδι με το τρένο της φαντασίας
χρησιμοποιώ ή γελάει βλέποντας την αγαπημένη της ταινία. Θαι τότε
ξαναβάφονται οι τοίχοι σε χρώμα ζωηρό.
Κε κοιτούσε προσηλωμένος. Ώνέμενα την ταμπέλα του περίεργου,
του πολυλογά. Ζα περίμενε κανείς περισσότερη ενόχληση.
- Άλλοτε την βλέπω ντυμένη στα λευκά, να περπατά στο σκοτάδι,
νέα, όμορφη, επιβλητική. Ρο μειδίαμα στα χείλη του προσώπου της,
το κομψό της ανάστημα, σαγηνεύει κάθε παράξενο πλάσμα. Κακριά
απ’ αυτόν τον κόσμο, γιατί ποτέ δεν άνηκε εδώ.
Κου χαμογέλασε ελαφρά, σχεδόν ανεπαίσθητα.
- Κπορεί και να ’χεις να κάνεις με τρελό. Θάποιες φορές νιώθω
χαμένος πέρα ως πέρα, ένας σακάτης της ζωής, ανίκανος να
αποδεχτεί την πραγματικότητα. Θαι η θλίψη μου εναλλάσσεται με
μανία. Ρο ήρεμο, σιωπηλό ποτάμι γίνεται ορμητικό, αφρίζει και αν
πλημμυρίσει, καταστρέφει.
Ώνόητος μονόλογος μπροστά σε έναν περαστικό. Κα είναι
ευκολότερο θα ’λεγα να ανοίγεις την ψυχή σου σ’ έναν άγνωστο. Ρο
χαμόγελό του έσβησε, το ύφος του έγινε αυστηρό. Ν νεαρός άντρας,
σίγουρα μικρότερος από εμένα, ξαφνικά μεγάλωσε.
- Ξοιον βάφτισες εσύ λογικό για να σου πει πως είσαι τρελός ;
70