Page 35 - รายงานเขมร
P. 35

35


               ปรำสำทนครธม

                       สร้ำงในปีพุทธศตวรรษที่ 18  รัชสมัยของพระเจ้ำชัยวรมันที่ 7  เป็นศิลปะแบบบำยน เป็นศำสนำ

               พุทธนิกำยมหำยำน นครธมมีควำมหมำยว่ำเมืองใหญ่ (ธม แปลว่ำ ใหญ่) เมืองพระนครหลวงมีพระรำชวัง

               และปรำสำทต่ำงๆมำกมำย และเป็นช่วงเวลำที่อำณำจักรขอมมั่งคั่งและรุ่งโรจน์เป็นที่สุด ไม่ว่ำใครก็ตำมที่

               เดินทำงมำเยี่ยมชมเมืองพระนครหลวง และนับตั้งแต่ก้ำวแรกที่จะต้องเดินทำงผ่ำนช่องประตูเข้ำมำ้้ ต้อง

               ตื่นตะลึงกับควำมโอฬำรของหินทรำยที่สลักเป็นรูปพระพักตร์ของพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร ด้วยสำยตำที่
               ทอดลงมำยังที่ต ่ำ และรอยยิ้มที่เป็นสุขหรือยิ้มแบบบำยนที่เปี่ยมด้วยควำมเมตตำ ท ำให้ผู้พบเห็นมิอำจจะละ


               สำยตำไปได้ง่ำย
                       ส่วนด้ำนข้ำงของกรอบประตูก็จะพบกับประติมำกรรมลอยตัวพระอินทร์ทรงช้ำงเอรำวัณ 3 เศียร

               คอยต้อนรับอำคันตุกะจำกแดนไกลอีกเช่นกัน

                       สองข้ำงทำงของสะพำนที่ทอดข้ำมคูเมืองด้ำนซ้ำยเป็นศิลำทรำยสลักลอยตัวของเหล่ำเทวดำฉุดตัว

               นำค ส่วนด้ำนวำเป็นบรรดำยักษ์ก ำลังฉุดดึงล ำตัวพญำนำคอยู่เช่นกัน ทั้งภำพสลักเทวดำ นำค และยักษ์ นิยม

               น ำมำให้กันมำกในศิลปะยุคบำยนนี้

                        เมืองพระนครหลวง นับได้ว่ำเป็นรำชธำนีแห่งใหม่ที่ย้ำยมำจำกนครยโศธรปุระที่มีมำตั้งแต่พุทธ

               ศตวรรษที่ 15 อันเป็นพระรำชด ำริของพระเจ้ำชัยวรมันที่ 7 ที่ประสงค์จะขยำยอำณำจักรขอมให้ยิ่งใหญ่ขึ้น

               เมืองพระนครหลวงมีคูเมืองล้อมรอบกว้ำงประมำณ 80 เมตร แต่ละด้ำนมีควำมยำวถึง 3 กิโลเมตรและมี

               ก ำแพงล้อมรอบทั้งสี่ด้ำนด้วยกัน มีพื้นที่มำกถึง 9 ตำรำงกิโลเมตร หรือ 5,625 ไร่ ก ำแพงแต่ละด้ำนก่อด้วย

               ศิลำแลงสูง 7 เมตร

                        ประตูด้นทิศใต้ของเมืองพระนครหลวงจัดได้ยังมีควำมสมบูรณ์ของรูปประติมำกรรมลอยตัวของ
               เทวดำและยักษ์ยื้อยุดฉุดนำคเพื่อกวนเกษียรสมุทร อันเป็นตอนเริ่มจำกนิยำนปรัมปรำที่พวกพรำหมณ์เล่ำถึง

               ตอนก ำเนิดโลกมนุษย์และจักรวำล

               ปรำสำทบำยน

                        ปรำสำทบำยนสร้ำงในปีพุทธศตวรรษที่ 18 รัชสมัยของพระเจ้ำชัยวรมันที่ 7 เป็นศิลปะแบบบำยน

               ศำสนำพุทธนิกำยมหำยำน ปรำสำทบำยนเป็นปรำสำทหลวงประจ ำรัชสมัยพระเจ้ำชัยวรมันที่ 7 และเป็นกำร

               ปฏิวัติรูปแบบของกำรสร้ำงปรำสำทที่มีภำพลักษณ์ต่ำงจำกกำรสร้ำงรูปแบบเดิมๆ โดยสิ้นเชิง เป็นเพรำะ

               พระองค์ทรงเลื่อมใสในพระพุทธศำสนำนิกำยมหำยำน ซึ่งต่ำงจำกกษัตริย์หลำยพระองค์ที่ล้วนแล้วแต่นับ

               ถือศำสนำฮินดูหรือศำสนำพรำหมณ์ที่สืบทอดมำกกว่ำ 415 ปี
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40