Page 172 - 25620605121318noศธ 021028614file02_2
P. 172
การวัดและประเมินผล
1. สังเกตการณ์มีส่วนร่วมในกิจกรรมกลุ่ม
2. การซักถาม การโต้ตอบ การแลกเปลี่ยนเรียนรู้
ข้อสรุปส าคัญจากการจัดกิจกรรม
1. คนจ านวนมากกังวลใจ โอกาสติดเชื้อจากการใช้ชีวิตร่วมกับผู้ติดเชื้อมาก ทั้ง ๆ ที่ยังไม่เคย
ปรากฏว่ามีการติดเชื้อเอไชอีจากการใช้ชีวิตร่วมกันกับผู้ติดเชื้อเลย
2. คนจะทราบว่าเอชไอวีสามารถติดต่อได้ทางเพศสัมพันธ์โดยไม่ได้ใช้ถุงยาง แต่ในชีวิตจริงก็ไม่ได้
ใช้ถุงยางทุกครั้งกับทุกคน ด้วยปัจจัยหลายอย่าง เช่น การคิดว่าคู่ที่มีเพศสัมพันธ์ด้วยปลอดภัย ไม่น่าจะมีเชื้อ
3. หลักการ QQR เป็นหลักการที่เราจะใช้การประเมินโอกาสการรับเชื้อของเราในรูปแบบต่าง ๆ
และที่ส าคัญคือการคิดถึงโอกาสและความเป็นไปได้ที่จะเกิดขึ้นจริงในชีวิตของเรา เช่น โอกาสที่เราจะไป
สัมผัสแผลเลือดสด ๆ ในขณะที่เราเป็นแผลเปิดสดด้วย กับการมีเพศสัมพันธ์โดยไม่ได้ใช้ถุงยางว่าเหตุการณ์ไหน
มีโอกาสเกิดขึ้นกับเราได้มากกว่ากัน
4. เราสามารถเลือกทางลดโอกาสเสี่ยงได้ โดยใช้หลักการ QQR และการใช้ถุงยางอนามัยเป็นทางเลือก
ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการป้องกันเอชไอวีจากการมีเพศสัมพันธ์
5. ความกังวลใจ ต่อการรับเชื้อเอชไอวีในการใช้ชีวิตร่วมกับผู้ติดเชื้อ ท าให้รู้สึกว่าเอชไอวีติดต่อง่าย
เกิดเป็นทัศนคติต่อผู้ติดเชื้อ ส่งผลให้เกิดการตีตรา รังเกียจและเลือกปฏิบัติกับผู้ติดเชื้อ ซึ่งจะท าให้ผู้ติดเชื้อ
เอชไอวีเลือกที่จะไม่เปิดเผยตนเอง ไม่สามารถด าเนินชีวิตได้ตามปกติ และท าให้คนที่มีความเสี่ยงจ านวนมาก
ไม่กล้าไปรับการตรวจหาเชื้อเอชไอวี เพราะกลัวจะถูกเปิดเผยสถานภาพการติดเชื้อ
หมายเหตุ :
ให้ผู้จัดการเรียนรู้ศึกษาใบความรู้ที่ 2 หรือจากแหล่งความรู้อื่นที่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาวัตถุประสงค์
168
