Page 223 - ธรรมะบรรยาย2564

ว่า ฉันจะไปบอกเจ้านายให้ เพื่อนก็ไปหาอนาถบิณฑิกเศรษฐี เอ้า เอารังผึ้งไปชงน้ำผึ้งไปให้ ๑ แก้ว

่
ก็แล้วกัน คนตัดฟืนบอกวา อันนี้เป็นของสูงของเจ้านาย ฉันรับไม่ได้หรอก เพื่อนก็บอกว่าดื่มเถิด
เจ้านายให้มาแล้ว ไม่เอาฉันไม่ดื่ม ฉันเคารพเจ้านาย ไม่ดื่มก็ตามใจ ในที่สุดก็ไม่ดื่ม ที่นี้พอถึงเที่ยง

คืนปรากฏว่าลมมันตีขึ้นในกระเพาะมาก หายใจไม่ออก ในที่สุดเขาก็ตาย พอตายแล้วคิดถึงต้นไม้

ของตัวเองที่ไปตัดเป็นเกิดเป็นรุกเทวดา เพราะอะไร เขาอธิษฐานจิตรักษาศีลได้แค่ครึ่งวัน ไม่ใช่เต็ม

วัน ยังได้อานิสงส์ขนาดนี้ มาเกิดเป็นรุกขเทวดา ถ้ารักษาศีล ๑ วัน ๑ คืนเป็นเวลาหลายปี ก็คงได้

อานิสงส์มาก

ที่นี้มีพระท่านเดินทางมา ๕๐๐ รูป ต้นไม้นี้ร่มรื่นดีเหลือเกิน พระสงฆ์ทั้งหลายพักกันที่นี่เถอะ

พักแล้วก็กระหายน้ำ ขอให้รุกขเทวดาผู้มีศักดิ์ดาอานุภาพยิ่งใหญ่โปรดนำน้ำมาถวายพระสงฆ์ด้วย

เถิด เทวดาเห็นโอกาสอยากได้บุญ โอ้ บุญใหญ่ พระมาตั้ง ๕๐๐ รูป เขาก็ไปหาน้ำมาให้เรียบร้อย

พระ ๕๐๐ รูป ก็ได้ดื่มน้ำเต็มที่ พอดื่มน้ำเสร็จ พระก็คิดว่านี้ยังไม่เที่ยง มัน ๑๑.๐๐ น. พอดี ยังไม่

้
เที่ยงเลย เอา เทวดาผู้มีศักดานุภาพที่ยิ่งใหญ่ ถวายภัตตาหารเพลได้ เทวดาก็ดีใจใหญ่ได้ทำบุญ
ใหญ่ ถวายน้ำแล้วก็ถวายอาหารด้วย ในที่สุดเทวดาก็จัดการเรื่องอาหารมาถวายพระพอถวายเสร็จ

โอ้ เทวดานี้ทำบุญใหญ่ แหมเทวดาผู้มีศักดานุภาพอันยิ่งใหญ่ พระสงฆ์ทั้งหลายต้องการน้ำก็ได้ฉัน

ภัตตาหารก็ดี เทวดาจัดแจงให้ หน้าตาของเทวดาเป็นยังไรหนอ หน้าตาจะสะสวยแค่ไหนหนอ

่
เทวดาก็เปล่งเสียงวา อุ้ย ไม่ต้องดูหรอก ไม่ได้ ๆ อย่าดู เอา อย่างนี้ก็แล้วกันอย่าดูหน้าเลยเทวดาก็
้
เลยยืนมือให้ดู โอ้โหผิวพรรณของท่าน วรรณะของท่านสดใส ผิวพรรณวรรณะผ่องใส สดใสมาก

เทวดา พระคุณเจ้าก็ว่าเท่านี้ก็พอแล้วไม่ได้ ขอดูทั้งหมดนั่นแหละ เทวดาก็ว่าเอาแค่แวบเดียว พอ

เห็นพระสงฆ์ทั้งหลายก็ดีใจ เอาแหละขอถามหน่อย ท่านทำบุญอะไรถึงมีอานุภาพยิ่งใหญ่ขนาดนี้

โอ้ พระคุณเจ้าเอย ข้าพเจานี้ไม่ได้ทำบุญอะไรมากมาย ถ้าพูดไปแล้วก็อายท่าน พูดมาเถอะทำบุญ
้
อะไรถึงได้มาเกิดเป็นรุกขเทวดาที่นี้ มาอาศัยอยู่บนต้นไม้นี้ ข้าพเจ้าไม่อยากบอก บอกเถอะ บอกก็

บอก ตอนนั้นข้าพเจาเป็นคนตัดฟืนของอนาถบิณฑิกเศรษฐี ข้าพเจ้าก็มาในระหว่างวันพระซึ่งปกติ
้
ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีจะพากันรักษาศีล ๘ ทุกวันพระ ข้าพเจ้าไม่รู้ว่าเขารักษาศีลกัน วันนั้นก็มา

ที่โรงครัว ที่โรงครัวไม่มีใครทานอาหารเลยแม้แต่คนเดียวในตอนเย็น ข้าพเจ้าแปลกใจก็เลยไปถาม

อนาถบิณฑิกเศรษฐี ท่านก็บอกว่าคนงานทุกคนอยากได้บุญเพิ่มก็จะให้รับศีล ๘ ข้อ ส่วนข้าพเจ้าไม่

รู้ก็เลยมาถาม พอถามแล้วก็เลยปรากฏว่าไปทำงานทั้งวัน มันก็เลยเหลือเพียงครึ่งวัน พอกลางคืน

ข้าพเจ้าก็เลยรับศีลกับท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ครึ่งคืนพอถึงใกล้สว่าง ลมมันก็ตีขึ้นมาที่หน้าอก

หายใจไม่ออก ข้าพเจ้าก็สนลม ก็เลยมาเกิดเป็นรุกเทวดาที่นี้
ิ้

๒๒๓