Page 136 - gjuha shqipe 3 per shtyp.pdf
P. 136
Lexojmë
HARABELI
Dhe shpezët udhëtarë fluturuan,
me shtërg e dallëndyshe, gjithë ç’qenë,
veç harabeli vendit nuk po luan,
ai nuk ia beson kurrkujt folenë.
Livadheve të korrura fluturon,
me sqep në bar kërcen e vërshëllen
dhe duket se me shokët kuvendon,
dhe duket se diçka përreth s’e gjen.
Dhe sytë e vegjël hedh përmbi zabel,
vështron sesi mërgohet shpezëria,
por s’di të thotë zogu harabel:
- Të çmendur ju, pse ikni nga shtëpia?
Dritëro Agolli
Fjalë të reja
shpezë – shpendë.
shtërg – lloj zogu.
livadh – lëndinë, arë me bar.
zabel – pyll i vogël e i dendur a pjesë
pylli e ndarë më vete.
mërgoj – largohem nga vendi i lindjes
LEXOJ DHE KUPTOJ
Cilët shpendë u nisën në fluturim? drejt një vendi tjetër për arsye të
Shëno me se cili shpend nuk lëvizi nga vendi. ndryshme.
Çfarë bën harabeli i vetmuar? Si duket ai?
Çfarë vështron me habi harabeli?
Cilat janë fjalët që harabeli u drejton shokëve?
136