Page 76 - gjuha shqipe 3 per shtyp.pdf

Lexojmë

NJË MIK DRAGUA

Ishte ora për të ngrënë zemrën. Pieri dhe shoku i tij i ri zbritën në

kuzhinë.

– Ç’pret? Hape sobën! – thirri dragoi i vogël. – Po më grin aq fort uria
sa më janë errur sytë.
Dragoi i vogël kërciti gjuhën pas
qiellze dhe u ushqye me zjarr, si

të gjithë dragonjtë e tjerë. Atë, s’e
mbante vendi dhe tundte bishtin
nga kënaqësia e madhe.

– Ke dëshirë ta provosh pak? – e
pyeti Pierin.

– Njerëzit nuk hanë zjarr! – qeshi
Pieri.

– Po çfarë të pëlqen ty? – deshi
të dinte dragoi i vogël.

– Çokollata, – tha Pieri.
– Ke dëshirë ta provosh një
copë?

Dragoi i vogël bëri jo me
kokë.

– Dragonjtë hanë vetëm zjarr! – dhe
ndërkaq i mori erë. – Vetëm se paska aromë
të mirë! A mund të hedhësh një copëz të vogël
në zjarr?

– Prishur mos qoftë.

Pieri hapi sobën dhe hodhi dy copa të vogla
çokollate mes flakës.

– Mmmm, – lëpiu buzët nga kënaqësia dragoi i
vogël. – Mmmm! E mirë! Kurrë s’kisha ngrënë zjarr me
çokollatë!

I. Korshunov

76