Page 64 - หยาดเพชรหยาดธรรม
P. 64
ภูมิปัญญาเพื่อการศึกษาไทย 57
พื้นฐานที่มีได้ง่ายๆ เป็นของธรรมดาหาได้ตลอดเวลา
เมื่อเรามีความสุขชนิดนี้เป็นฐานอยู่ก็เท่ากับเรามีความ
สุขเป็นทุนอยู่กับตัวส่วนหนึ่งแล้ว …ทำาให้เราไม่ต้องทุ่ม
ตัวไปหวังความสุขจากวัตถุบำารุงบำาเรอเพียงอย่างเดียว
…การที่จะต้องดิ้นรนหาความสุขจากวัตถุมาบำารุงบำาเรอ
นั้นก็จะมีขอบเขตขึ้นมาทันที คือจะเกิดความพอดี เป็น
ไปอย่างพอดี ไม่เกิดโทษแก่ชีวิตและสังคม และเราก็มี
ความสัมพันธ์ที่ดีกับธรรมชาติ …จึงเป็นความสุขพื้นฐาน
ที่ทุกคนควรจะมีสำาหรับการมีชีวิตที่ดีงามอยู่ในโลก…
ในขั้นสูงสุด ความสุขที่แท้จริงก็เป็นความสุขที่
เนื่องด้วยธรรมชาติอีก คือความสุขในความเป็นอิสระ
ที่เกิดจากการเข้าถึงความจริงของธรรมชาติ ความสุข
ระดับนี้เป็นสิ่งสัมพันธ์กับการใช้ธรรมชาติเป็นองค์
ประกอบในการพัฒนามนุษย์โดยตรง”
(๒๕/๖๕-๖๖)
“มนุษย์ต้องพัฒนาปัญญา ถ้าไม่มีปัญญามนุษย์
จะไม่สามารถเข้าใจความจริงนี้ได้ …แต่พอมีพัฒนาการ
ทางปัญหาขึ้น มีการศึกษาขึ้น เขาก็รู้จักว่าอะไรเป็น
ประโยชน์แท้จริงแก่ชีวิตของตนเอง เขารู้จักที่จะปฏิบัติ
ต่อชีวิตและต่อสิ่งแวดล้อมได้ดีขึ้น อย่างได้ผลมากขึ้น …
