Page 42 - คู่มือตุลาการ เล่มที่ 1 วิ.แพ่ง มีสารบัญ ebook

คู่มือปฏิบัติราชการของตุลาการ ส่วนวิธีพิจารณาความแพ่ง ๑๔

กรณีไม่ยอมรับไว้พิจารณา ให้โอนคดีไปศาลแขวง

สั่งว่า “คดีเกิดขึ้นในเขตศาลแขวงและอยู่ในอ านาจของศาลแขวง จึงเห็นสมควรให้โอนคดี

ไปยังศาลแขวง... ตามพระธรรมนูญศาลยุติธรรม มาตรา ๑๙/๑”)

ข้อสังเกต

๑. ใช้เฉพาะกรณีที่คดีนั้นอยู่ในอ านาจของศาลแขวงตั้งแต่ต้นคือขณะยื่นฟ้อง

๒. ให้ศาลแพ่ง ศาลแพ่งกรุงเทพใต้ ศาลแพ่งธนบุรี หรือศาลจังหวัด มีดุลพินิจที่จะรับ

คดีของศาลแขวงไว้พิจารณาพิพากษาได้โดยอาจพิจารณาประโยชน์ของคู่ความ หรือความสะดวก

ในการด าเนินกระบวนพิจารณา

๓. ถ้าสั่งโอนคดีไปยังศาลแขวงแล้ว ศาลแขวงต้องรับส านวนคดีนั้นเพื่อตรวจและ

มีค าสั่งเกี่ยวกับค าฟ้องนั้นตามรูปคดี จะส่งคืนไม่ได้ เพราะการเพิกถอนค าสั่งโอนคดีเป็นอ านาจ

ของศาลที่สั่งโอนคดี หากศาลแขวงซึ่งเป็นศาลที่รับโอนคดี เห็นว่าคดีไม่อยู่ในอ านาจของตน
ก็ต้องมีค าสั่งไม่รับหรือคืนค าคู่ความนั้นไปยื่นต่อศาลที่มีเขตอ านาจตาม ป.วิ.พ.มาตรา ๑๘

ซึ่งคู่ความอาจใช้สิทธิอุทธรณ์ต่อไป

หมายเหตุ กรณีที่มีความเห็นแตกต่างกัน ก่อนมีค าสั่งข้างต้นศาลแขวงควรประสานไปยัง

ศาลที่มีค าสั่งให้โอนคดี โดยค านึงถึงประโยชน์ของคู่ความเป็นส าคัญ

๔. ถ้าศาลแพ่ง ศาลแพ่งกรุงเทพใต้ ศาลแพ่งธนบุรี หรือศาลจังหวัดมีค าสั่งรับฟ้องคดี

ที่อยู่ในอ านาจศาลแขวงไว้แล้ว ต้องพิจารณาคดีต่อไป จะมีค าสั่งเพิกถอนในภายหลังต่อไปไม่ได้

๕. ถ้าขณะยื่นฟ้องเป็นคดีที่อยู่ในอ านาจของศาลแพ่ง ศาลแพ่งกรุงเทพใต้ ศาลแพ่งธนบุรี

หรือศาลจังหวัดอยู่แล้ว แม้ต่อมาพฤติการณ์เปลี่ยนแปลงไปท าให้คดีนั้นอยู่ในอ านาจของศาลแขวง

ต้องถือว่าคดีนั้นอยู่ในอ านาจของศาลจังหวัดเช่นเดิมและศาลจังหวัดนั้นต้องพิจารณาต่อไป

จะโอนคดีไปศาลแขวงไม่ได้ ตามพระธรรมนูญศาลยุติธรรม มาตรา ๑๙/๑ วรรคสอง