Page 19 - TH Edition Ver3
P. 19

บทที่ 2



                                             พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค
                                                  พระไตรปิฎกฉบับแปล เล่ม 9

                                                         พระสูตรเล่ม 1





                      บทน า



                              พระสุตตันตปิฎก ซึ่งเป็นปิฎก 1  ใน  3  ของพระไตรปิฎก ดังที่ได้กล่าวมาแล้วข้างต้น เป็น
                      ประมวลพุทธพจน์ (ค าสอนของพระพุทธเจ้าและอรหันตสาวก) ในหมวดพระสูตรซึ่งประกอบด้วย พระ
                      ธรรมเทศนา และ ธรรมบรรยายต่างๆที่ตรัสยักเยื้องให้เหมาะกับบุคคล เหตุการณ์ และโอกาส

                      ตลอดจนบทประพนธ์ เรื่องเล่า และเรื่องราวทั้งหลาย ที่เป็นชั้นเดิมในพระพทธศาสนา เหตุผลที่เรียก
                                                                                     ุ
                                      ั
                      พระธรรมเทศนา และธรรมบรรยายทั้งหลายในพระสุตตันตปิฎกว่า  “สูตร”นั้น พระพรหมคุณาภรณ์
                      (ป.อ. ปยุตฺโต) ในหนังสือพจนานุกรมฉบับประมวลศัพท์ พ.ศ. 2558 (หน้า 466) ได้ให้ความหมายของ

                      “สูตร”  ไว้ว่า คือพระธรรมเทศนาหรือธรรมกถาเรื่องหนึ่งๆ ในพระสุตตันตปิฎก แสดงเจือด้วย
                                      ู
                      บุคลาธิษฐาน ถ้าพดว่าพระสูตรมักหมายถึง พระสุตตันตปิฎกทั้งหมด อกหนึ่งความหมายของ “สูตร”
                                                                                 ี
                      ที่อธิบายไว้ใน พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ฉบับเฉลิมพระเกียรติสมเด็จ
                                                       ุ
                      พระนางเจ้าสิริกิติ์พระบรมราชินีนาถ พทธศักราช 2539  เล่มที่ 9 ว่าด้วยพระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย
                      สีลขันธวรรค ได้อธิบายถึงความหมายของ “สูตร” โครงสร้าง รูปแบบและหมวดหมู่ของพระสูตรไว้ใน

                      บทน า (หน้า 7-12)  โดยเขียนอธิบายว่า “สูตร”  เป็นค าเรียกพระธรรมเทศนาและธรรมบรรยาย
                      ทั้งหลายในพระสุตตันตปิฎก โดยพระอรรถกถาจารย์ผู้รจนาคัมภีร์สมันตปาสาทิกา อธิบายความหมาย

                      ว่า “สูตร” มีความหมาย 6 อย่าง กล่าวโดยสรุปคือ เรียก “สูตร” นั้น


                          1.  เพราะบ่งถึงประโยชน์ (อตฺถาน  สูจนโต)

                          2.  เพราะมีอรรถที่ตรัสไว้ดีแล้ว (สุวุตฺตโต)
                          3.  เพราะผลิตประโยชน์ (สวนโต)

                          4.  เพราะหลั่งประโยชน์ (สูทนโต)

                          5.  เพราะป้องกันด้วยดี (สุตฺตาณา)
                          6.  เพราะมีส่วนเสมอด้วยเส้นด้าย (สุตฺ̣ตสภาคโต)


                          ส าหรับมูลเหตุที่พระพทธองค์ (รวมทั้งพระอรหันตสาวก) ทรงแสดงธรรมที่เป็นพระสูตรทั้งหลาย
                                            ุ
                      มีอธิบายไว้ในอรรถกถาของพระอรรถกถาจารย์ จากคัมภีร์สุมังคลวิลาสินี ได้อธิบายไว้ว่า ทรงแสดง

                      ธรรมที่เป็นพระสูตรด้วยมูลเหตุ 4 ประการ สรุปได้ดังนี้
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24