Page 23 - TH Edition Ver3

21

พระไตรปิฎก พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย สีลขันธรวรรค ว่าด้วย พรหมชาลสูตร

ในการศึกษาพระสูตรว่าด้วย พรหมชาลสูตรซึ่งเป็นพระสูตรที่ 1 ของพระสุตตันตปิฎก ทีฆ
4
นิกาย สีลขันธรวรรค (พระสูตรหมวดยาว ตอนสีลขันธวรรค) เป็นการก าหนดการท าความเข้าใจและ
ขั้นตอนการศึกษา พระไตรปิฎกฉบับแปลดังนี้

้
1. ท าความเขาใจเกี่ยวกับที่มาของชื่อพระสูตร
2. ท าความเขาใจเกี่ยวกับเนื้อหาที่ปรากฏในพรหมชาลสูตร
้
3. ลักษณะของการเรียบเรียงค าในพรหมชาลสูตร
4. สาระส าคัญที่เป็นหลักธรรมที่ปรากฏอยู่ในพรหมชาลสูตร

5. ศึกษาในรายละเอียดของความหมายของศัพท์และคาแปล

1. ที่มาของชื่อพระสูตร

ั
โดยความหมาย “พรหมชาลสูตร” แปลว่า “พระสูตรที่ว่าด้วยข่ายอนประเสริฐ” ซึ่งค าว่าข่าย
ั
อนประเสริฐหมายถึงพระสัพพญญุตญาณของพระผู้มีพระภาค ที่เป็นเหตุให้ทรงรู้ทิฏฐิหรือลัทธิต่างๆ
ั
ซึ่งแพร่หลายอยู่ในสมัยนั้น เช่นทรงกล่าวแสดงธรรมให้พระภิกษุทั้งหลาย ถึงทิฏฐิ (ความเห็น) ต่างๆที่
ุ
มีอยู่ในสมัยของพระพทธองค์ ถึง 62 ทิฏฐิ ที่มีผู้ตั้งตัวเป็นเจ้าส านักหรือลัทธิในพรหมชาลสูตรข้อที่
5
102 ว่า

“ก็สมณะหรือพราหมณ์เหล่านั้นทุกจ าพวก ที่ก าหนดขันธ์ส่วนอดีต ที่ก าหนดขันธ์ส่วนอนาคต
หรือที่ก าหนดขันธ์ทั้งส่วนอดีตและอนาคต ล้วนมีความเห็นคล้อยตามขันธ์ทั้งส่วนอดีตและอนาคต

ปรารภขันธ์ทั้งส่วนอดีตและอนาคต ประการวาทะแสดงทิฏฐิ ต่างๆด้วยมูลเหตุทั้ง 62 อย่างนี้หรือด้วย

มูลเหตุอย่างใดอย่างหนึ่ง 62 อย่างนี้ ไม่พ้นไปจากนี้”

ซึ่งในบทแปลที่เป็นภาษาอังกฤษในคู่มือ จะเป็นตอนที่ 1.202 กล่าวไว้เป็นภาษาบาลีอักษร
โรมันว่า

“evameva kho bhikkhave ye hi keci samaṇā vā brāhmaṇā vā pubbantakappikā
vā aparantakappikā vā pubbantāparantakappikā vā pubbantāparantānudiṭṭhino
pubbantāparantaṃ ārabbha anekavihitāni adhivuttipadāni abhivadanti,”

4
จ านวนพระสูตร 13 สูตรในทีฆนิกาย สีลขันธรวรรค คือ พรหมชาลสูตร สามัญญผลสุตร อัมพัฏฐสูตร โสณทัณฑสูตร กูฏทันตสูตร
มหาลิสูตร ชาลิยสูตร มหาสีหนาทสูตร โปฏฐปาทสูตร สุภสูตร เกวัฏฏสูตรร โลหิจจสูตร เตวิชชสูตร
5 ข้อ (102) พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย