Page 28 - TH Edition Ver3
P. 28
26
ในมหาศีลข้อ 5 ทรงอธิบายถึง เดรัจฉานวิชาที่เป็นการเลี้ยงชีพที่ผิด ที่ทรงเว้นขาด จนท า
ให้บุคคลทั้งหลายยกย่อง ซึ่งเดรัจฉานวิชาในมหาศีลข้อนี้ มีอยู่ 13 อย่าง เช่น วิชาฉันทลักษณ์ และ
โลกายตศาสตร์ (ศิลปะแห่งการเอาชนะผู้อื่น ในเชิงวาทศิลป์ ฯลฯ เป็นต้น)
ในมหาศีลข้อ 6 เป็นธรรมบรรยายที่ทรงแสดงถึง เดรัจฉานวิชาที่เกี่ยวกับการให้ฤกษ์ยาม
ิ
และการร่ายมนต์เพื่อท าพธีต่างๆ มีอยู่ 20 อย่าง เช่น ให้ฤกษ์อาวาหมงคล ฤกษ์วิวาหมงคล ฤกษ์เรียง
หมอน ฯลฯ เป็นต้น
ุ
ในมหาศีลข้อ 7 ทรงอธิบายถึงเดรัจฉานวิชาที่เป็นการเลี้ยงชีพที่ผิด ที่พระพทธองค์ทรงเว้น
ิ
ขาด ได้แก่เดรัจฉานวิชาที่เกี่ยวกับการท าพธีกรรมต่างๆเช่น พธีบนบาน พธีแก้บน ร่ายมนต์ขับผี ตั้ง
ิ
ิ
ศาลพระภูมิ ฯลฯ เป็นต้น มีอยู่ 26 อย่าง
จะเห็นได้ว่า ในมหาศีลทั้ง 7 ข้อ เมื่อรวมเดรัจฉานวิชาที่ทรงอธิบายจะมีอยู่ไม่น้อยกว่า
136 อย่างที่ทรงเว้นขาด ด้วยทรงอธิบายว่า นักบวชที่บิณฑบาตอาหารจากผู้คนแล้ว ยังหาเลี้ยงชีด้วย
เดรัจฉานวิชาชีพ จะเป็นสิ่งที่ไม่ทรงปฏิบัติ จึงท าให้พระองค์ได้รับยกย่องที่ปุถุชนทั้งหลายกล่าวถึง
พระองค์ในทางยกย่อง
รายละเอียดในการศึกษาพระไตรปิฎกฉบับแปล
จากตัวอย่างการแปลค าต่อค าจากภาษาบาลีเป็นภาษาอังกฤษ โดยมีการแปลเป็นภาษาไทย
ในภาคผนวกที่แนบ ก็ด้วยเจตนารมณ์ของขณะผู้แปลที่ต้องการจะให้เกิดความเข้าใจอนดี ใน
ั
การศึกษาพระไตรปิฎกและหลักธรรมทั้งหลายที่พระพทธเจ้าได้ทรงตรัสเทศนาไว้เมื่อ 2500 กว่าปี
ุ
มาแล้วในอดีต เป็นสัจธรรม ถูกต้องกับความจริงและสถานการณ์ทุกยุคทุกสมัย ไม่ว่าสถานการณ์จะ
เปลี่ยนไปอย่างไรก็ตาม และการก าหนดเป้าหมายที่หวังให้คนไทยและชาวโลก ได้มีความเข้าใจในแต่
ละค า ที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ การแปลศัพท์ค าต่อค าหรือศัพท์ต่อศัพท์ ซึ่งเมื่อเข้าใจความหมายของ
ศัพท์แต่ละค า โดยจะย่นระยะเวลามนการค้นหาความหมาย ทีละค าในปทานุกรม นอกจากนี้ยังจะ
เป็นการกระตุ้นให้ผู้ศึกษามีความสนใจในการศึกษาโครงสร้างของภาษาบาลีต่อไป
เนื่องจากภาษาบาลีที่พระพทธองค์ทรงใช้ในการเทศนา เป็นภาษาที่มีความแตกต่าง
ุ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากโครงสร้างทางภาษาที่ใช้กันอยู่ทั่วไป เช่นภาษาองกฤษ ซึ่งถึงแม้จะเป็นภาษาใน
ั
ตระกูลเดียวกัน ภาษาบาลีซึ่งมีโครงสร้างใกล้เคียงกับ Old English แต่ก็เป็นโครงสร้างภาษาที่
ั
เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงกับภาษาองกฤษปัจจุบัน และหากจะแปลค าต่อค าเป็นภาไทยด้วยแล้ว ก็จะท า
ให้เห็นความแตกต่างทางโครงสร้างภาษาอย่างชัดเจน เนื่องจากภาษาบาลีและภาษาไทยเป็นภาษาต่าง
ตระกูลกัน
อย่างไรก็ตามคณะผู้ด าเนินโครงการ ได้มีความพยายามอย่างยิ่งในการเลือกใช้ค าที่จะน ามา
แปล ด้วยวัตถุประสงค์ 2 ประการ คือ พยายามแปลให้เป็นที่เข้าใจส าหรับค าปัจจุบัน โดยการเลือกค า
ื่
แปลที่อาจจะต้องพิจารณาบริบท (context) ที่ใช้ในภาษาบาลี เพอเลือกค าแปลที่ให้เป็นที่เข้าใจ เช่น
