Page 31 - TH Edition Ver3
P. 31

ตัวอย่างบทแปล


                                                         พระสุตตันตปิฎก

                                                                 ี่
                                                             เล่มท ๙

                                    สุตฺตนฺตปิฏเก – ในพระสุตตันตปิฏก/ ทีฆนิกายสฺส – แห่งทีฆนิกาย/

                                                    ปฐโม – ที่ ๑/ ภาโค – ภาค/
                                                         ___________

                                      สีลกฺขนฺธวคฺโค – หมวดว่าด้วยกองแห่งศีล/ ปฐโม – หมวดที่ ๑/

                              นโม – ขอความนอบน้อม/ ตสฺส – พระองค์นั้น/ ภควโต – แด่พระผู้มีพระภาคเจ้า/
                              อรหโต – ผู้เป็นพระอรหันต์/ สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส. – ผู้ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง/


                        ๑. พฺรหฺมชาลสุตฺตํ – พระสูตรว่าด้วยข่ายแห่งพระสัพพัญญุตญาณอันประเสริฐ/ ปฐมํ – สูตรที่ ๑/


                                            (ปริพฺพาชกกถา – วาจาว่าด้วยเรื่องปริพพาชก)/

                                   ํ
                              ๑. เอว – อย่างนี้/ เม – อันข้าพเจ้า/ สุตํ – ได้สดับมาแล้ว/
                              เอกํ สมยํ – ในสมัยหนึ่ง/ ภควา – พระผู้มีพระภาค/ อนฺตรา – ในระหว่าง/ จ – ด้วย/ รา
                      ชคหํ  –  แห่งกรุงราชคฤห์/  อนฺตรา  –  ในระหว่าง/  จ  –  ด้วย/  นาฬนฺทํ  –  แห่งเมืองนาลันทา/

                      อทฺธานมคฺคปฺปฏิปนฺโน – เป็นผู้เสด็จไปแล้วสู่ทางไกล/ โหติ – ย่อมเป็น/ มหตา – หมู่ใหญ่/ ภิกฺขุสง ฺ
                      เฆน – ด้วยหมู่แห่งภิกษุ/ สทฺธึ – พร้อมกับ/ ปญฺจมตฺเตหิ – ประมาณ (อันคูณด้วย) ๕ รูป/ ภิกฺขุสเต

                      หิ. – ด้วยร้อยแห่งภิกษุทั้งหลาย/

                                     ิ
                              สุปฺปิโยป – ชื่อว่าสุปปิยะ+แม้/ โข – แล/ ปริพฺพาชโก – ปริพาชก/ อนฺตรา – ในระหว่าง/
                      จ – ด้วย/ ราชคหํ – แห่งกรุงราชคฤห์/ อนฺตรา – ในระหว่าง/ จ – ด้วย/ นาฬนฺทํ – แห่งเมืองนาลัน

                      ทา/ อทฺธานมคฺคปฺปฏิปนฺโน – เป็นผู้เสด็จไปแล้วสู่ทางไกล/ โหติ – ย่อมเป็น/ สทฺธึ – พร้อมกับ/ อนฺ

                      เตวาสินา – ผู้เป็นศิษย์/ พฺรหฺมทตฺเตน – ชื่อว่าพรหมทัต/ มาณเวน. – ด้วยมาณพ/
                              ตตฺร – ในการเดินทางครั้งนั้น/ สุทํ – ได้ยินว่า/ สุปฺปิโย – ชื่อว่าสุปปิยะ/ ปริพฺพาชโก –

                      ปริพาชก/ อเนกปริยาเยน – โดยปริยายเป็นอเนก/ พุทฺธสฺส – ซึ่งพระพุทธ/ อวณฺณํ – ซึ่งค าติเตียน/

                                                        ่
                      ภาสติ  –  ย่อมกล่าว/  ธมฺมสฺส  –  ซึ่งแกพระธรรม/  อวณฺณํ  –  ซึ่งค าติเตียน/  ภาสติ  –  ย่อมกล่าว/
                      สงฺฆสฺส – ซึ่งพระสงฆ์/ อวณฺณํ – ซึ่งค าติเตียน/ ภาสติ; – ย่อมกล่าว/

                              สุปฺปิยสฺส – ชื่อว่าสุปปิยะ/ ปน – ส่วนว่า/ ปริพฺพาชกสฺส – ของปริพาชก/ อนฺเตวาสี – ผู้
                      เป็นศิษย์/  พฺรหฺมทตฺโต  –  ชื่อว่าพรหมทัต/  มาณโว  –  มาณพ/  อเนกปริยาเยน  –  โดยปริยายเป็น

                                             ุ
                      อเนก/ พุทฺธสฺส – ซึ่งพระพทธ/ วณฺณํ – ซึ่งค ายกย่อง/ ภาสติ – ย่อมกล่าว/ ธมฺมสฺส – ซึ่งพระธรรม/
                      วณฺณํ – ซึ่งค ายกย่อง/ ภาสติ – ย่อมกล่าว/ สงฺฆสฺส – ซึ่งพระสงฆ์/ วณฺณํ – ซึ่งค ายกย่อง/ ภาสติ. –
                      ย่อมกล่าว/

                              *  ผู้แปล  ดร.วัฒนะ  กัลยาณ์พัฒนกุล  ป,ธ.๙,  พธ.ด.  (พระพุทธศาสนา)  อาจารย์ประจ าบัณฑิตศึกษา
                      มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย วิทยาเขตนครสวรรค์.
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36