Page 36 - TH Edition Ver3
P. 36
34
ั้
มมํ – ซึ่งข้าพเจ้า/ วา – หรือว่า/ ภิกฺขเว – ดูกรภิกษุทงหลาย/ ปเร – คนทั้งหลายเหล่าอื่น/
วณฺณํ – ซึ่งค ายกย่อง/ ภาเสยฺยุ – พึงกล่าว/ ธมฺมสฺส – ซึ่งพระธรรม/ วา – หรือว่า/วณฺณํ – ซึ่งค า
ํ
ํ
ํ
ยกย่อง/ ภาเสยฺยุ – พึงกล่าว/ สงฺฆสฺส – ซึ่งพระสงฆ์/ วา – หรือว่า/ วณฺณํ – ซึ่งค ายกย่อง/ ภาเสยฺยุ
– พึงกล่าว/
ตตฺร – ในคนทั้งหลายเหล่านั้น/ ตุมฺเหห – อันเธอทั้งหลาย/ ภูตํ – เรื่องจริงแล้ว/ ภูตโต –
ิ
โดยความเป็นเรื่องจริงแล้ว/ ปฏิชานิตพฺพํ – ควรยืนยันให้รู้ชัด/
‘อิติเปตํ – แม้ด้วยประการฉะนี้+เรื่องนี้/ ภูตํ – เป็นเรื่องจริงแล้ว/
อิติเปตํ – แม้ด้วยประการฉะนี้+เรื่องนี้/ ตจฺฉํ – เป็นเรื่องจริง/
อตฺถิ – ย่อมมี/ เจตํ – หากว่า+ค าติเตียนนั้น/ อมฺเหสุ – ในข้าพเจ้าทั้งหลาย/
สํวิชฺชติ. – ย่อมปรากฏ/ จ – ด้วย/ ปเนตํ – ก็+ค ายกย่องนั้น/ อมฺเหสู’ติ. – ในข้าพเจ้า
ทั้งหลาย’ดังนี้/
จูฬสีลํ – จูฬศีล/
๗. “อปฺปมตฺตกํ – เป็นเรื่องเล็กน้อย/ โข – แล/ ปเนตํ – ก็+ข้อนั้น/ ภิกฺขเว – ดูกรภิกษุ
ทั้งหลาย/ โอรมตฺตกํ – เป็นเรื่องต่ าต้อย/ สีลมตฺตกํ – เป็นเรื่องเพียงเรื่องระดับศีล/ เยน – ด้วยเรื่อง
ใด/ ปุถุชฺชโน – ปุถุชน/ ตถาคตสฺส – ซึ่งตถาคต/ วณฺณํ – ซึ่งค ายกย่อง/ วทมาโน – เมื่อกล่าว/
วเทยฺย. – พึงกล่าว/
กตมญฺจ – เป็นอย่างไร+ก็/ ตํ – จูฬศีลนั้น/ ภิกฺขเว – ดูกรภิกษุทั้งหลาย/ อปฺปมตฺตกํ – เป็น
เรื่องเล็กน้อย/ โอรมตฺตกํ – เป็นเรื่องต่ าต้อย/ สีลมตฺตกํ – เป็นเรื่องเพียงเรื่องระดับศีล/ เยน – ด้วย
เรื่องใด/ ปุถุชฺชโน – ปุถุชน/ ตถาคตสฺส – ซึ่งตถาคต/ วณฺณํ – ซึ่งค ายกย่อง/ วทมาโน – เมื่อกล่าว/
วเทยฺย? – พึงกล่าว?/
๘. “ปาณาติปาตํ – ซึ่งการฆ่าสัตว์/ ปหาย – ทรงละแล้ว/ ปาณาติปาตา – จากการฆ่าสัตว์/
ปฏิวิรโต – ทรงเว้นขาดแล้ว/ สมโณ – พระสมณะ/ โคตโม – โคดม/ นิหิตทณฺโฑ – เป็นผู้
ี
วางทัณฑาวุธแล้ว/ นิหิตสตฺโถ – เป็นผู้วางศัสตราวุธแล้ว/ ลชฺช – เป็นผู้มีความละอาย/ ทยาปนฺโน –
เป็นผู้มีความเอนดู/ สพฺพปาณภูตหิตานุกมฺปี – เป็นผู้มุ่งประโยชน์เกื้อกูลต่อสรรพสัตว์/ วิหรตี’ติ –
็
ย่อมอาศัยอยู่’ดังนี้/
อิติ – ดังนี้/ วา – หรือว่า/ หิ – ก็/ ภิกฺขเว – ดูกรภิกษุทั้งหลาย/ ปุถุชฺชโน – ปุถุชน/
ตถาคตสฺส – ซึ่งตถาคต/ วณฺณํ – ซึ่งค ายกย่อง/ วทมาโน – เมื่อกล่าว/ วเทยฺย. – พึงกล่าว/
“อทินฺนาทานํ – ซึ่งการลักทรัพย์/ ปหาย – ละแล้ว/ อทินฺนาทานา – จากการลักทรัพย์/
ปฏิวิรโต – ทรงเว้นขาดแล้ว/ สมโณ – พระสมณะ/ โคตโม – โคดม/ ทินฺนาทายี – รับเอาแต่ของที่
ี
เขาให้/ ทินฺนปาฏิกงฺข – มุ่งหวังแต่ของที่เขาให้/ อเถเนน – ไม่เป็นขโมย/ สุจิภูเตน – เป็นคนสะอาด/
อตฺตนา – มีตน/ ย่อมอาศัยอยู่’ดังนี้/
อิติ – ดังนี้/ วา – หรือว่า/ หิ – ก็/ ภิกฺขเว – ดูกรภิกษุทั้งหลาย/ ปุถุชฺชโน – ปุถุชน/
ตถาคตสฺส – ซึ่งตถาคต/ วณฺณํ – ซึ่งค ายกย่อง/ วทมาโน – เมื่อกล่าว/ วเทยฺย. – พึงกล่าว/
