Page 39 - TH Edition Ver3
P. 39

37


                              อเชฬกปฏิคฺคหณา – จากการรับแพะและแกะ/ ปฏิวิรโต – ทรงเว้นขาดแล้ว/ สมโณ – พระ

                      สมณะ/ โคตโม ฯเปฯ – โคดม ฯลฯ/
                              กุกฺกุฏสูกรปฏิคฺคหณา  –  จากการรับไก่และสุกร/  ปฏิวิรโต  –  ทรงเว้นขาดแล้ว/  สมโณ  –

                      พระสมณะ/ โคตโม ฯเปฯ – โคดม ฯลฯ/

                              หตฺถิควสฺสวฬวปฏิคฺคหณา – จากการรับช้าง โค ม้า และลา/ ปฏิวิรโต – ทรงเว้นขาดแล้ว/
                      สมโณ – พระสมณะ/ โคตโม ฯเปฯ – โคดม ฯลฯ/

                              เขตฺตวตฺถุปฏิคฺคหณา – จากการรับเรือกสวนไร่นาและที่ดิน/ ปฏิวิรโต – ทรงเว้นขาดแล้ว/
                      สมโณ – พระสมณะ/ โคตโม ฯเปฯ – โคดม ฯลฯ/

                              ทูเตยฺยปหิณคมนานุโยคา – จากการท าหน้าที่เป็นตัวแทนและผู้สื่อสาร/ ปฏิวิรโต – ทรงเว้น

                      ขาดแล้ว/ สมโณ – พระสมณะ/ โคตโม ฯเปฯ – โคดม ฯลฯ/
                              กยวิกฺกยา – จากการซื้อขาย/ ปฏิวิรโต – ทรงเว้นขาดแล้ว/ สมโณ – พระสมณะ/ โคตโม

                      ฯเปฯ – โคดม ฯลฯ/
                              ตุลากูฏกํสกูฏมานกูฏา – จากการโกงด้วยตาชั่ง ด้วยของปลอมและด้วยเครื่องตวงวัด/ ปฏิวิร

                      โต – ทรงเว้นขาดแล้ว/ สมโณ – พระสมณะ/ โคตโม ฯเปฯ – โคดม ฯลฯ/

                              อุกฺโกฏนวญฺจนนิกติสาจิโยคา – จากการรับสินบน การล่อลวงและการตลบตะแลง/ ปฏิวิร
                      โต – ทรงเว้นขาดแล้ว/ สมโณ – พระสมณะ/ โคตโม ฯเปฯ – โคดม ฯลฯ/

                              เฉทนวธพนฺธนวิปราโมสอาโลปสหสาการา – จากการตัด (อวัยวะ) การฆ่า การจองจ า การ

                                               ู่
                      ตีชิงวิ่งราว การปล้นและการขกรรโชก/ ปฏิวิรโต – ทรงเว้นขาดแล้ว/ สมโณ – พระสมณะ/ โคตโม’ติ
                      – โคดม’ดังนี้/

                              อิติ – ดังนี้/ วา – หรือว่า/ หิ – ก็/ ภิกฺขเว –  ดูกรภิกษุทั้งหลาย/ ปุถุชฺชโน – ปุถุชน/
                      ตถาคตสฺส – ซึ่งตถาคต/ วณฺณํ – ซึ่งค ายกย่อง/ วทมาโน – เมื่อกล่าว/ วเทยฺย. – พึงกล่าว/

                                                     จูฬสีลํ – จูฬศีล/ นิฏฺฐิตํ. – จบแล้ว/

                                                          มชฺฌิมสีลํ – มัชฌิมศีล/
                              ๑๑. “ยถา – ฉันใด/ วา – หรือว่า/ ปเนเก – ก็+บางพวก/ โภนฺโต – ผู้เจริญ/ สมณพฺ

                      ราหฺมณา  –  สมณพราหมณ์ทั้งหลาย/  สทฺธาเทยฺยานิ  –  ที่เขาให้ด้วยศรัทธา/  โภชนานิ  –  ซึ่ง
                      โภชนาหารทั้งหลาย/ ภุญฺชิตฺวา – ฉันแล้ว/ เต – สมณพราหมณ์ทั้งหลายเหล่านั้น/ เอวรูปํ – เห็น

                      ปานนี้/  พีชคามภูตคามสมารมฺภํ  –  ซึ่งการพรากพืชคามและภูตคาม/  อนุยุตฺตา  –  ผู้ตามประกอบ

                      แล้ว/ วิหรนฺติ – ย่อมอาศัยอยู่/
                              เสยฺยถิทํ – อย่างไร+นี้ (ได้แก่)/ มูลพีชํ – พืชเกิดจากเหง้า/ ขนฺธพีชํ – พืชเกิดจากล าต้น/

                      ผฬุพีชํ – พืชเกิดจากตา/ อคฺคพีชํ – พืชเกิดจากยอด/ พีชพีชเมว – พืชเกิดจากเมล็ด+นั่นแหละ/

                      ปญฺจม – เป็นประเภทที่ ๕/
                            ํ
                              อิติ – ดังนี้/ เอวรูปา – เห็นปานนี้/ พีชคามภูตคามสมารมฺภา – จากการพรากพืชคามและ

                      ภูตคาม/ ปฏิวิรโต – ทรงเว้นขาดแล้ว/ สมโณ – พระสมณะ/ โคตโม’ติ – โคดม’ดังนี้/
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44