Page 161 - สรป 4Y กมธ กิจการเด็กฯ ชุด 25

ส่วนที่ ๓ หน้า ๑๔๙

พิจารณาข้อเสนอแนะต่อการแก้ไข ปรับปรุง

พระราชบัญญัติส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ พ.ศ. ๒๕๕๐

คณะกรรมาธิการกิจการเด็ก เยาวชน สตรี ผู้สูงอายุ ผู้พิการ กลุ่มชาติพันธุ์ และผู้มีความหลากหลาย
ทางเพศ ได้พิจารณาข้อเสนอแนะต่อการแก้ไข ปรับปรุงพระราชบัญญัติส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ

ิ
พ.ศ.๒๕๕๐ ที่นางสาวเสาวลักษณ์ ทองก๊วย นายกสมาคมส่งเสริมศักยภาพสตรีพการเป็นผู้ร้อง โดยให้เหตุผล
กฎหมายดังกล่าวเลือกปฏิบัติต่อสตรีพิการและเด็กพการ ถูกมองว่าไร้ตัวตนทั้งทางด้านกฎหมายที่ไม่ได้กล่าวถึง
ิ
ิ
คนพการที่มีมิติด้านเพศ อายุ และอัตลักษณ์ซ้อนทับอื่น ๆ ส่วนพนที่ทางสังคมนั้นถูกควบคุมการตัดสินใจ
ื้
เรื่องที่เกี่ยวกับวิถีชีวิตของตัวเองโดย พ่อ แม่ หรือสมาชิกครอบครัว และโครงสร้างสังคมชายเป็นใหญ่แม้ในชุมชน
ิ
คนพการเอง ดังนั้น การละเมิดด้วยเหตุต่าง ๆ จึงเกิดขึ้นเป็นประจ าและไร้ที่พง รวมถึงสถานการณ์ความรุนแรง
ึ่
ต่อเด็กและผู้หญิงพิการที่เพิ่มมากขึ้น โดยไม่สามารถเข้าถึงกระบวนการยุติธรรมได้
ผลจากการละเลยดังกล่าว จึงเกิดเป็นแนวคิดในการท าวิจัยและค้นหาสถานการณ์ขึ้น โดยใช้
กลุ่มตัวอย่างจากสตรีพการและเด็กพการจากครอบครัว จ านวน ๕๑ ตัวอย่าง ใน ๒๙ จังหวัด พบว่า
ิ
ิ
เป็นความรุนแรงที่เกิดขึ้นภายในครอบครัวจากบุคคลในครอบครัว โดยมีบุคคลในพื้นที่ บุคคลรอบข้างหรือ
หน่วยงานราชการในท้องถิ่นรับทราบแต่ไม่ปฏิบัติเพอแก้ไขหรือยุติปัญหาที่เป็นรูปธรรมได้ และยังค้นพบอีกว่า
ื่
สตรีพิการและเด็กพิการที่ถูกกระท าความรุนแรงสามารถเข้าถึงกระบวนการยุติธรรมได้เพียงร้อยละ ๒๗.๕
ของผู้ที่ถูกกระท าความรุนแรงและที่ไม่สามารถเข้าถึงกระบวนการยุติธรรมถึงร้อยละ ๗๒.๕ ของผู้ที่ถูก
กระท าความรุนแรง ซึ่งในส่วนที่เข้าถึงกระบวนการยุติธรรมร้อยละ ๒๗.๕ ของผู้ที่ถูกกระท าความรุนแรง

ไม่ได้สิ้นสุดกระบวนการยุติธรรมทั้งหมดและผู้ที่กระท าความผิดยังมีอิทธิพลอยู่ในพนที่ จากสถานการณ์
ื้
ดังกล่าวข้างต้นท าให้ต้องทบทวนถึงสาเหตุ พบว่า สาเหตุหลักมาจากการบังคับใช้กฎหมายที่ไม่ได้เอื้อให้

กลไกการท างานที่ไปพร้อมกับการสร้างการตระหนักรู้ในเรื่องความรุนแรงในครอบครัวที่เกิดกับกลุ่มคน
เปราะบางด้วย ซึ่งพระราชบัญญัติส่งเสริมและพฒนาคุณภาพชีวิตคนพการ พ.ศ. ๒๕๕๐ และที่แก้ไขเพมเติม
ั
ิ
ิ่
(ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๕๖ ไม่ครอบคลุมมิติทางเพศก าเนิดหญิง ชาย เพศสภาพและอายุ โดยปราศจาก
ิ
การกล่าวถึงสตรีพการในทุกมิติ และพระราชบัญญัติดังกล่าวได้ใช้บังคับมาเป็นเวลานานแล้ว เพอให้
ื่
สอดคล้องกับการเข้าเป็นรัฐภาคีกับอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิของคนพิการถึงแม้ว่าจะถูกปรับปรุงแก้ไขมาหลายครั้ง
ก็ตามแต่เป็นการปรับปรุงแก้ไขในประเด็นที่เกี่ยวกับการบริการไม่ใช่การปรับปรุงแก้ไขในเรื่องสิทธิความเป็น
ิ
ั
พลเมือง เช่น การบัญญัติความพการไว้ ๗ ประเภท ซึ่งขัดกับพนธะกรณีระหว่างประเทศและอนุสัญญาว่าด้วย
สิทธิของคนพิการที่ไม่ได้ระบุถึงความพิการแค่ ๗ ประเภทเท่านั้น แต่ยังได้ระบุความพการด้านอื่น ๆ ที่ไม่สามารถ
ิ
มองเห็นด้วยตาเปล่า เช่น คนพิการทางจิต
ิ
ิ
กรมส่งเสริมและพฒนาคุณภาพชีวิตคนพการ ได้ร่วมมือกับเครือข่ายสตรีพการจัดท าแผน
ั
ยุทธศาสตร์การพฒนาสตรีพการ และมีการปฏิบัติงานตามแผนปฏิบัติการอย่างต่อเนื่อง แต่ก็ไม่สามารถ
ิ
ั
ยกระดับการเข้าถึงสิทธิเหมือนพลเมืองทั่วไป ยุติความรุนแรงในครอบครัวและความรุนแรงทางเพศ
และการเข้าถึงกระบวนการยุติความรุนแรงของเด็กหญิงและสตรีพการ เนื่องจากนโยบายที่เกี่ยวข้องกับ
ิ
ิ
คนพการจ ากัดสิทธิสตรีพิการและเด็กหญิงพิการส่งผลให้สตรีพการและเด็กหญิงพการถูกกีดกัน จ ากัดสิทธิ
ิ
ิ
การเข้าถึงทรัพยากรและแหล่งทุน การถูกกีดกันจ ากัดสิทธิและโอกาสการมีส่วนร่วมในกระบวนการตัดสินใจ
ระดับนโยบายที่ส่งผลกระทบต่อสตรีพิการและเด็กพิการ การถูกจ ากัดสิทธิในการรวมกลุ่มการสมาคมและ