Page 6 - เที่ยวบินกลางคืน

อยูในยานโลหะหนักหาตันซึ่งกําลังเคลื่อนตัวเขาสูกลางคืนนี้ เขาคลํานิ้วไปที่ปุมปรับไฟฉุกเฉิน ปลอย
มันไป จับมันไวอีกหลังจากแนใจวามันจะไมเลื่อน แลวก็ผละไปแตะปุมทุกอันเพื่อใหแนใจวาสามารถ
เอื้อมถึงไดโดยไมตองมองดู – ฝกฝนนิ้วมือเหมือนกับอยูในโลกของคนตาบอด นิ้วของเขาเก็บทุกสิ่ง
ทุกอยางเอาไวแลว เขาเปดไฟขึ้น ตกแตงหองเครื่องดวยเครื่องมือที่ถูกตองแนนอน ตอนนี้เขาสามารถ
เขาสูยามค่ําคืนไดโดยเพียงแตเอาใจใสดูแลหนาปด เหมือนกับเรือดําน้ําที่เริ่มตนดําดิ่งลง ไมมีอาการ
สั่นเทา การสะเทือน ไมมีการเคลื่อนไหวที่เกินควร และในขณะที่เครื่องวัดระดับความทรงตัว ระดับ
ความสูงและอัตราอารพีเอ็ม ยังคงนิ่งไมเปลี่ยนแปลง เขาเหยียดแขนขาออกไป เอนศีรษะพิงกับที่นั่ง
ตกจมลงสูการรําพึงรําพันในอากาศอันอุดมไปดวยความหวังที่ไมมีขอบเขตจํากัด

*

บัดนี้ เมื่อถูกความมืดกลืนหายราวกับยามเฝากลางคืน เขาสามารถมองเห็นไดวา ยามค่ําคืน
เปดเผยความลับของมนุษยไดเชนไร ความเยายวนเหลานั้น แสงสวางเหลานั้น ความรุมรอนใจ
เหลานั้น ดวงดาวโดดเดี่ยวที่อยูเบื้องลางทามกลางความมืดดวงนั้น ก็คือบานที่อยูเดียวดาย ดวงดาว
อีกดวงหนึ่งซึ่งสองแสงวิบวับและลับหายไป ก็คือบานที่ปดบังตาเสียจากความรัก หรือไมก็จากความ
เบื่อหนายของมัน บานหลังหนึ่งซึ่งหยุดสงสัญญาณใหแกบานที่เหลือ ชาวนาเหลานั้นนั่งรวมกันอยู
รอบโตะซึ่งมีแสงไฟจุดไว พวกเขาจะหยั่งรู วัดถึงความหวังของตนไดก็เพียงนอยนิด หรือกระทั่งจะรูวา
ความปรารถนาของพวกตนเขาไปถึงยามค่ําคืนอันยิ่งใหญซึ่งโอบลอมพวกตนอยูไดมากเพียงไร แต
ฟาเบียงผูซึ่งกําลังเขามาใกลจากจุดหกรอยไมลไดเปดเผยพวกเขาออกมาพรอมกับผืนแผนดินอันบวม
พอง ซึ่งยกเครื่องบินอันมีชีวิตของเขาขึ้นและลงเมื่อไดทองเที่ยวผานพายุราวกับสนามรบมานับสิบครั้ง
แตทามกลางทองฟาแจมกระจางดวยแสงจันทร เขาเลือกแสงเหลานี้ขึ้นมาทีละนอย ดวยความรูสึก
ผยองที่ไดครอบครอง ที่เบื้องลางโนนพวกเขาลวนคิดวา แสงสวางถูกจุดสําหรับโตะอันต่ําตอยของตน
เทานั้น แตหางไกลออกไปหาสิบไมลมีใครคนหนึ่งรูสึกสะเทือนใจกับภาพอันเปลาเปลี่ยวใจนี้ แมวามัน
จะดูแกวงไกวไปมาอยางสิ้นหวัง จากเกาะที่ถูกทอดทิ้ง ไปยังความมืดอันเขมขนของทองทะเล