Page 4 - Lettera pastorale 2020 GEO
P. 4
4 არაჩვეულებრივად ჩვეულებრივნი
ნი იყავით, რადგანაც მე წმიდა ვარ” (ლევ 11,44; 1პეტ
1,16). ამას გამორჩეულად აღნიშნავდა ვატიკანის II
კრება: “გამოხსნის ასეთი საშუალებებით აღჭუ-
რვილი ყველა ქრისტიანი, როგორიც არ უნდა იყოს
მისი მდგომარეობა და სტატუსი, თითოეული თა-
ვისებურად, უფლის მიერ არის მოწოდებული სიწ-
მიდის იმ სრულყოფილებისაკენ, რომელიც თავად
მამის სრულყოფილება არის” (LG 11). “ (Gaudete et
exsultate, 10).
ამ წლის დასაწყისში, რომელიც მივუძღვენით
სიწმიდის თემას, მახსოვს, რომ სწორედ ამ ფრა-
ზის კითხვისას, და იმაზე ფიქრისას, რომ მეც სიწ-
მიდისაკენ ვიყავი მოხმობილი, ვუთხარი ჩემ თავს:
‘რა უნდა გავაკეთო წმიდანობისათვის?“ დავიწყე
ფურცელზე ჩამოწერა: „უნდა მეტი ვილოცო, მეტი
ნდობით ვუცქირო სხვებს, უკეთ აღვასრულო ევქა-
რისტია, არასოდეს გავიტეხო გული, არამედ ღვთის
ხელს მივანდო საკუთარი თავი, დავეხმარო უპოვა-
რთ, მეტად თავმდაბალი და გულუხვი ვიყო, ყველა-
სადმი გულისხმიერი, მომღიმარი, ... უნდა, უნდა...“
და სია დაგრძელდა, ბოლოს კი ვკითხე ჩემ თავს:
შევძლებ კი ყოველივე ამის შესრულებას? პასუხად
მივიღე: ვერა, ვერ შევძლებ! არასოდეს გამომსვლია
ყველაფერი სრულად, ახლა როგორღა შევძლებ?
მაშ, სიწმიდე ჩემთვის არა ყოფილა? ზოგიერთი გა-
ნსაკუთრებული და საგანგებო ხალხისთვისაა ის?
სწორედ წელს იყო, თქვენთან ერთად რომ გა-
ვდიოდი სიწმიდის თემას, შემდეგ კი სინოდურ
კრებაში მონაწილეობისას და თქვენი გაზიარებუ-
ლი მოსაზრებების მოსმენისას, უკეთ გამოიკვეთა
ჩემთვის ზოგიერთი რეფლექსიები რომლებიცაა
თავად სიწმიდის ასპექტები, გზები, მითითებები და
შესაძლებლობები. მოკრძალებით გწერთ, დარწმუ-
ნებული იმაში, რომ ხელს ვყოფ სკივრში, რომელიც
სრულად მოიცავს იმ განძს, რომელსაც ჩვენი ცხო-
