Page 7 - Lettera pastorale 2020 GEO
P. 7
სამწყსო წერილი 2020 7
ძირეული პრინციპი ყოველი სიწმიდისათვის
ჩვენი ნება როდია, არამედ შეურყეველი მტკიცე
რწმენა იმისა, რომ ღმერთს ვუყვარვართ! თავდა-
ვიწყებამდე ვუყვარვართ სიხარულისა და სიცო-
ცხლის მოყვარე ღმერთს. იყო წმიდანი, ნიშნავს
დაჰყვე და აჰყვე მას. იკვლიო, იხარო, იცხოვრო
მოლოდინით და მუდამ გაოცდე იმ პირადი ისტო-
რიით, რომელსაც იგი ქმნის მთელ კაცობრიობა-
სთან და კერძოდ ჩემთან. აღუდგინო რწმენას მისი
სულიერი თვისება, ნიშნავს კვლავ გააჟღერო სია-
ხლე, ანუ, კარგი ამბავი, რომ არსებობს მგზნებარე,
ვნებითი ამბავი, რომელიც თითოეულ ადამიანს შე-
იძლება გადახდეს ღმერთთან. ამგვარი გრძნობის
გარეშე არ არსებობს სიწმიდის გზა. წმიდანი დიახ,
კმაყოფილი ადამიანია, მაგრამ იგი ამავდროულად
შინაგან დაუკმაყოფილებლობის გრძნობას განიც-
დის, რაც უბიძგებს მას მუდამ უფრო მეტი ეძიოს.
ეს ძიება პოვებს სიმშვიდეს, პასუხს, ნუგეშის
ზეთსა და ძალას, როდესაც პირისპირ რჩება ღმერ-
თთან პირად ლოცვაში, ევქარისტიის წინაშე, ჯვარ-
ცმის წინაშე, ბიბლიის ფურცლების წინაშე. უფლის
ჭვრეტით გარდავიქმნებით მისსავე ხატად. ჭვრეტა
გარდაგვქმნის.
პაპი ფრანცისკე წერს: „და ბოლოს, მიუხედავად
იმისა, რომ ცხადი გვეჩვენება, გვახსოვდეს, რომ
სიწმიდე შედგება მიღმიერისაკენ ჩვეულებად ქცე-
ული გახსნილობით, რაც ლოცვასა და თაყვანისცე-
მაში ვლინდება. წმიდანი ლოცვის სულის მქონდე
ადამიანია, რომელსაც ღმერთთან ურთიერთობა
სჭირდება. იგი ვერ იტანს ამ სამყაროს ჩაკეტილ
იმანენტურობაში სულის შეხუთვას, და თავის ძა-
ლისხმევასა და მიძღვნაში ღმერთი ენატრება, სა-
კუთარი თავიდან გამოდის ქება-დიდებაში და სა-
კუთარ საზღვრებს იფართოებს უფლის ჭვრეტაში.
